زيرا اين لطف و احسان تو مايهء خيرخواهى و خوشبينى آنان نسبت به تو مىشود .
نبايد به بهانه برآوردن نيازهاى بزرگ آنان ، از نيازهاى كوچكشان غافل مانى ، چرا كه برآورده ساختن نياز اندك و ظريف را جايى است كه از آن بهره برگيرند . نياز بزرگ را جايى است كه از آن بىنياز نخواهند بود .
بايد برگزيده ترين سرداران سپاه تو ، در نزد تو ، كسى باشد كه در بخشش به افراد سپاه كوتاهى نورزد و به آنان يارى رساند و از مال خويش چندان آنان را سرشار سازد كه خود و خانواده شان را اداره نمايند ، تا همگى يك دل و يك رأى روى به پيكار دشمن آورند ؛ سپس همواره به آنان گوشزد فرما كه به خاطر ايثارگرىهاشان نزد تو عزيز و ارجمندند و توجّه كامل به توسعهء [ زندگى و رفاه ] آنان داشته باش و آن را با خوشرفتارى و عنايت و عطوفت خود به آنان ثابت نما ؛ زيرا مهربانى تو به آنان دلهايشان را به تو مهربان سازد . برترين شادمانى زمامداران بر پاى داشتن عدل و داد در شهرها و پيدايش دوستى بين مردم است و دوستى آنان آشكارا نگردد جز به سلامت دلهاشان ، و خيرخواهى آنان درست نبود مگر آن كه به حمايت از زمامدارشان علاقه نشان دهند و بار حكومت آنان را بر دوش خويش سنگين نشمارند و گفتگو از دير ماندن آنان را بر سر كار ، واگذارند . سپس رزمندگان خود را تنها به بهرهء غنيمت كه بين آنان تقسيم مىكنى بسنده مكن ، بلكه همراه با هر غنيمت ، مقدارى هم از بيت المال كه خدا بر ايشان معيّن فرموده ، به آنان بپرداز تا يارى آنان را جلب نمايى و اين باعث بازگشت آنان به يارى خدا و دين او باشد . رادمردان را امتياز ده كه در نهايت آرزوهايت ، هم آرمان تو باشند و با بذل و بخشش به آنان خيرخواهى خود به ايشان ثابت كن و يكايك ايشان را به نيكى بستاى و با لطف و محبّت از تك تك آنان احوال پرسى نماى و دلاوريهايى ، را كه در ميدانهاى جنگ از خود بروز داده فراوان تعريف كن ؛ زيرا ياد بسيار از كارهاى نيكشان كردن ، دليران را برانگيزاند و گريزانان ترسو را به كار و كوشش مايل مىگرداند ؛ ان شاء الله .
آنگاه از گماشتن بازرسانى كه حقگوى و مورد اطمينان و امين مردماند دريغ مكن تا حسن خدمت هر يك از آن اخلاصمندان را ثبت كنند و آنان اعتماد پيدا كنند كه حسن انجام وظيفه آنها را مىدانى .

219