پسر جانم ! عزّت مؤمن در بىنيازى او از مردم است . قناعت ثروتى است پايان ناپذير .
هر كه فراوان ياد مرگ كند ، به اندكى از دنيا خشنود باشد . هر كه بداند گفتارش از كردارش به شمار مىآيد ، جز در آنچه به سود [ مادى و معنوى ] اوست زبان نگشايد .
پسر جانم ! شگفتا از كسى كه از كيفر بترسد ولى از انجام گناه دست باز ندارد و اميد ثواب داشته باشد ولى اهل توبه و عمل نشود ! پسر جانم ! انديشه ، روشنى آورد و غفلت ، تيرگى و نادانى ، گمراهى . خوشبخت كسى است كه از ديگران پند گيرد . ادب بهترين ميراث است و خوش اخلاقى بهترين همنشين . با قطع ارتباط با خويشاوندان ، پيشرفتى [ در زندگى ] نباشد و با هرزگى ، توانگرى نباشد .
پسر جانم ! سلامتى ده بخش است كه نه بخش آن در لب فرو بستن است جز ذكر خدا و يك بخش هم در ترك همنشينى كمخردان .
پسر جانم ! هر كه با پوشيدن لباس عصيان و نافرمانى از خدا ، در مجالس خودنمايى كند ، خداوند لباس ذلَّت بر او پوشاند و هر كه دانش جويد دانا شود .
پسر جانم ! سرلوحهء دانش ، نرم رفتارى است و آفت آن ، پرخاشگرى است .
شكيبايى بر مصيبتها از گنجينه‌هاى ايمان است . پاكدامنى زينت تهيدستى است و سپاسگزارى زينت توانگرى . ديدار زياد ملال آور است . اطمينان پيش از امتحان ، خلاف دورانديشى است . خود شيفتگى مرد نشانهء سستى عقل اوست .
اى پسر عزيزم ! چه بسا نگاهى كه حسرت به بار آورد و چه بسا سخنى كه نعمت را بر باد دهد .
پسر جانم ! هيچ شرافتى برتر از اسلام نيست و نه كرامتى ارجمندتر از پرهيزگارى و نه پناهگاهى محكمتر از خويشتندارى و نه شفاعتكننده اى كارسازتر از توبه و نه جامه اى زيباتر از سلامتى . هيچ ثروتى ، نيكوتر از خرسندى به روزى روزانه ، فقر زدايى ننمايد و هر كه به گذران روزانه بسنده كند ، زود به آسايش رسيده و آسوده خاطر گشته است .
پسر جانم ! آز كليد سختى ، مركب دشوارى و موجب پرت شدن در ورطهء گناهان است . شيفتگى به دنيا ، فراهمكنندهء همهء عيبهاست . براى ادب كردن خود همين بس آنچه را كه از ديگرى بد مىدارى [ از آن اجتناب نمايى ] .

145