لغزش آن كس كه در پناهگاه [ علم و تقوى ] است سختترين لغزشهاست . درد دروغگويى بد دردى است . ريخت و پاش ، مال بسيار را نابود نمايد و ميانه روى ، مال اندك را بسيار سازد . بىكسى خوارى است . نيكى با پدر و مادر از خوش سرشتى است . لغزشها در اثر شتابزدگى است . لذّت خوبى نيست آنچه به دنبالش پشيمانى است . خردمند آن كس است كه تجربه‌ها به او پند آموزند . هدايت ، كورى [ دل ] را بزدايد . زبانت سخنگوى عقل توست . با اختلاف ، ائتلاف ميسّر نيست . از آداب خوش همسايگى ، احوالپرسى از همسايه است . آن كس كه ميانه روست هرگز هلاك نشود . كسى كه زاهد است هرگز نيازمند نشود . رخسارهء هر مردى بيانگر باطن اوست .
بسا كسى كه كاوشگر مرگ خويش است . اطمينان را با اميد عوض مكن . نه هر چه ترسآور است زيان آور است . چه بسا شوخى كه به جدّى كشيده شود . آن كه از زمانه ايمن نشيند ، خيانت آن بيند و هر كه بر زمانه بزرگى فرو شد ، زمانه خوارش سازد و هر كه با او بستيزد وى را به خاك افكند و هر كه به او پناه برد ، تسليمش نمايد . نه چنان است كه هر كه تيرى افكند به نشانه زند . چون سلطان دگرگون شود ، روزگار دگرگون گردد . بهترين فرد خانواده ات كسى است كه تو را از ديگران بىنياز نمايد . شوخى مايهء كينه هاست . بسا آزمند گدا شود . سر لوحهء دين درستى يقين است . تمامى اخلاص اجتناب تو از گناهان است . بهترين گفتار آن است كه كردار ، آن را تصديق نمايد .
سلامت در استقامت است . دعا كليد رحمت است .
پيش از سفر ، بپرس همسفرت كيست و پيش از گرفتن خانه ببين كه با كدام همسايه خواهى زيست . از دنيا در حال دل بركندن باش . هر كه بر تو جسارت نمايد تحمّل كن . هر كه از تو پوزش طلبد پوزشش را بپذير . مردم را مورد عفو قرار ده .
آنچه دل پسند كسى نيست به او مرسان . از برادرت پيروى كن هر چند او از تو نافرمانى نمايد ، و پيوند خود را با او حفظ نما هر چند به تو جفا كند . نفس خود را به بزرگ منشى عادت بده و بهترين خلق و خوى را برايش انتخاب كن ؛ زيرا خير به عادت است . مبادا سخن پليد بر زبان آورى يا سخن خنده دار گويى ، هر چند آن را از ديگرى حكايت كنى . انصاف را خودت رعايت كن پيش از آنكه رعايت آن را از تو بخواهند . از مشورت با زنان بپرهيز كه سست رأىاند و در تصميمگيرى ناتوان . زنان را روى پوشيده دار تا چشمشان به نامحرمان نيفتد ؛ زيرا سختگيرى در پوشش ، براى تو و آنان بهتر است .

139