تو را سفارش مىكنم به ترس از خدا ، اى فرزندم ! و پيوسته در فرمان او بودن و آباد ساختن دل خود به ياد او و دست زدن در ريسمان او و كدام رشته استوارتر از طاعت خدا ميان خود و او دارى اگر بگيريش و به آن دست درآرى ؟
دل خود را به اندرز زنده دار و به پارسايى بميران و به يقين نيروبخش و به حكمت روشن گردان و به ذكر مرگ ، خوار كن و وادارش نماى كه به مرگ خويش اقرار نمايد .
چشمش را به فجايع اين دنيا بينا گردان و از يورش روزگار و كژتابىهاى شب و روز بر حذر دار . اخبار گذشتگان را بر او عرضه كن و از آنچه بر سر پيشينيان تو رفته است آگاهش ساز . بر خانه‌ها و بازمانده‌هاى آنان بگذر و بنگر كه چه كردند و از كجا به كجا شدند و كجا باز گشودند و در كجا فرود آمدند . خواهى ديد كه از جمع دوستان بريده‌اند و به ديار غربت رخت كشيده‌اند و تو نيز يكى از آنان خواهى بود .
پس در نيكو ساختن منزلگاه خود بكوش و آخرتت را به دنيا مفروش . در آنچه نمىدانى سخن را واگذار و آنچه بر عهده تو نيست بر زبان ميار . و در راهى كه مىترسى به گمراهيت كشد گام منه ؛ زيرا باز ايستادن از كارهايى كه موجب ضلالت است بهتر است از افتادن در ورطهء هلاكت . امر به معروف كن تا در زمرهء نيكوكاران در آيى و با دست و زبان نهى از منكر نماى و آن را كه مرتكب منكر مىشود ، بكوش تا از ارتكاب آن دور دارى . در راه خدا بكوش ، آنسان كه شايستهء چنين كوششى است . در كارهاى خدايى سرزنش هيچ سرزنشكننده اى در تو اثر نكند . براى حقّ هر جا كه باشد ، خود را به گردابها درافكن و در پى فهم دين باش . خودت را به شكيبايى عادت ده و در همه كارهايت به خدا پناه جوى كه اگر خود را در پناه پروردگارت درآورى ، به پناهگاهى محكم و دژى نفوذ ناپذير درآمده اى . از سر اخلاص ، هر چيزى خواهى فقط از پروردگارت بخواه كه بخشيدن و محروم نمودن به دست اوست . فراوان طلب خير كن و سفارش مرا نيكو درياب و از آن رخ برمتاب ؛ بهترين سخنان ، سخنى است كه سودمند افتد و بدان كه در دانشى كه فايدتى نباشد سودى نيست و از علمى كه گفته نشود سودى نبرند .

113