185 - دو چيز عجيب است : سخن حكمت آميز از سفيه ، آن را بپذيريد ؛ و سخن ناهنجار از شخص حكيم ، آن را ببخشيد 186 - نشانه تنبل سه چيز است : چندان سستى كند كه به كوتاهى گرايد و چنان كوتاهى نمايد كه به فروگذارى انجامد و چندان فروگذارى نمايد كه گناهكار و دل مرده گردد 187 - هر كس از طلب حلال خجالت نكشد به خود سود رساند و خرجش سبك گردد و تكبّر از او دور شود و هر كس از خدا به خاطر روزى اندك خشنود باشد ، خدا از او به عمل اندك خشنود گردد و هر كس شيفتهء دنيا شود ، آرزويش در آن دراز گردد و خدا به اندازهء شيفتگى او به دنيا دلش را كور سازد . و هر كس شيفته دنيا نشود و آرزويش را در آن كوتاه نمايد ، خداوند به او علم لدنّى عطا فرمايد و بدون هدايتگر ، خودش هدايتش مىنمايد و كور دلى را از او مىزدايد و چشم بصيرت به وى مىبخشد . هان ! بعد از من مردمى به قدرت مىرسند كه جز با كشتار و زورگويى حكومتشان تثبيت نگردد و توانگرى براى آنان جز با تنگ نظرى حاصل نشود و محبوبيّت در بين مردم پيدا نكنند جز با هوسرانى و سهل انگارى در دين .
هلا ! هر كس اين روزگار را دريابد و با آن كه به توانگرى تواند رسيد ، بر فقر شكيبا باشد و با آن كه به شهرت و آوازه دست تواند يافت بر گمنامى پايدارى ورزد و با آن كه مىتواند محبوب مردم باشد ، بر بدخواهى آنان صبر نمايد و در اين كار قصدى جز رضاى الهى و آخرت نداشته باشد ، خداوند به او ثواب پنجاه صدّيق عطا نمايد 188 - از خشوع منافقانه بپرهيزيد و آن ، چنان باشد كه تن خاشع باشد ، ولى دل خشوع ننمايد 189 - نيكوكار نكوهش شده ، مشمول رحمت است 190 - لطف ديگران را بپذيريد و بهترين لطف ، عطر است كه سبكبارتر و خوشبوتر است .

101