موقّت در دست تو بود ، و خداوند تو را به او تا زمانى معيّن بهره مند ساخت ، و به وقت رسيدن اجل جان او را ستاند ، فإنّا * ( لِلَّه وَإِنَّا إِلَيْه راجِعُونَ ) * ( زيرا ما از آن خدائيم و به سوى او بازمىگرديم ) ، مبادا بيتابيت موجب تباهى پاداش تو گردد ، و در صورتى كه پاداش ( بر ) مصيبت را دريابى خواهى دانست كه اين مصيبت در مقابل پاداشى كه خداوند براى اهل تسليم و پايدارى فراهم ساخته بسيار ناچيز است . و آگاه باش كه بيتابى ، مرده را باز نگرداند ، و سرنوشت را تغيير ندهد ، بنا بر اين صبر را نيكو دار و تحقّق وعدهء الهى را بجوى ، مبادا بر آنچه كه بر تو و همهء مردم حتمى است و در زمان و موعد خود نازلشدنى است تأسّف بخورى ! سلام و رحمت و بركات خداوند بر تو باد .
183 - از علائم ( برپائى ) قيامت : افزايش قاريان قرآن ، كمى فقيهان ، و بسيارى أميران ، و كمى درستكاران ، و زيادى بارش باران و كمبود گياهان است .
184 - حاجت آن را كه توانائى ابلاغ نيازش را به من ندارد به من برسانيد ، زيرا هر كه حاجت نيازمندى كه توانائى ابلاغ آن را به صاحب قدرتى ندارد برساند خداوند در روز رستاخيز قدمهايش را بر صراط استوار دارد .
185 - دو چيز شگفت انگيز است : 1 - گفتار حكيمانهء از احمق ؛ آن را بپذيريد ، 2 - و گفتار بىمغز از حكيم ، از آن درگذريد .
186 - تنبل را سه نشان است : 1 - كاهلى كند تا به كوتاهى كردن افتد ، 2 - و بعد كوتاهى كند تا تباه سازد ، 3 - و پس از تباهى به گناه افتد .
187 - كسى كه از حلال شرم نكند به خود سود رسانده ، و خرجش سبك گردد ، و تكبّر از او دور شود ، و هر كه به روزى اندك خدا بسنده كند خداوند نيز به كردار اندك او خشنود شود ، و آن كس كه شيفتهء دنيا شود آرزويش در آن دراز گشته ؛ خداوند به اندازهء تمايل او به دنيا دلش را كور سازد . و هر كه دل از دنيا بركند آرزويش كوتاه گشته ؛ خداوند او را بدون آموزش ، دانش عطا كند ، و بىراهنما هدايتش نمايد ، و كورى را از وى زدوده و بينايش سازد .
آگاه باشيد ! از پس من جمعيتى آيند كه حكومت از براى ايشان جز با كشتار و زورگوئى برپا نگردد ، و توانگرى جز با بخل بر ايشان فراهم نشود ، و محبوبيت در بين مردم را جز با هوسرانى و سهل انگارى در دين كسب نكنند .
آگاه باشيد ! هر كه آن دوره را دريافت ، و بر فقر پايدارى كرد در حالى كه قدرت بر توانگرى را داشت ، و بر گمنامى صبر كرد با اينكه قدرت كسب عزّت را

58