چون بر گونهء يكى از شما سيلى زدند ، گونهء ديگر نيز در اختيارش نهيد ، و چون [ بىمزد ] به مسافت يك ميل از شما كار كشيدند يك ميل ديگر نيز همراهى كنيد .
62 - بحقّ برايتان مىگويم : جسم را ظاهرى سالم و باطنى خراب چه سود ؟ ! شما را خوش اندام بودنتان چه سود وقتى دلهاتان فاسد و تباه است ؟ ! و شما را چه فائده كه ظاهر خود را پاكيزه داريد وقتى قلبتان آلوده است ؟ !
63 - بحقّ برايتان مىگويم : همچو غربال كه آرد را بخوبى بيرون ريزد و نخاله را نگه دارد مباشيد ، كه حكمت را از دهان خارج سازيد ، و حقد و كينه در سينه باقى ماند .
64 - بحقّ برايتان مىگويم : نخست بدى را ترك كرده آنگاه طلب خير كنيد تا سودتان بخشد ، زيرا شما چون خوبى و بدى را با هم جمع كنيد ، خوبى سودتان ندهد .
65 - بحقّ برايتان مىگويم : كسى كه داخل نهر شود - هر چند بكوشد - باز هم لباسش مرطوب و تر گردد ، و همچنان است دوستدار دنيا كه هر چه كند باز از خطا و گناه محفوظ نماند .
66 - بحقّ برايتان مىگويم : خوشا بحال شب زنده داران ، آنانند كه نور دائمى و پيوسته را به ارث مىبرند ، از آن جهت كه در تاريكى شب در عبادتگاه خود بپا ايستاده و بدرگاه پروردگارشان ناله و زارى كنند ، بدان اميد كه فردا از سختى نجاتشان بخشد .
67 - بحقّ برايتان مىگويم : براستى سراى دنيا چون كشتزارى آفريده شده ، كه بندگان در آن بذر شيرين و تلخ ، و بدى و خوبى افشانند ، حال آنكه بذر خوبى بروز حساب نتيجهء سودمندى براى او دارد ، و بدى بروز كشت مايهء رنج و بدبختى او است .
68 - بحقّ برايتان مىگويم : براستى فرد حكيم با جاهل سنجيده شود ، و نادان با هوى و هوسش ، به شما سفارش مىكنم كه مهر سكوت بر لب نهيد تا سخن ناروا - كه بر شما جايز نيست - از آن بر نيايد .
69 - بحقّ برايتان مىگويم : جز با صبر و شكيبائى بر ناملايمات به آرزوهايتان نخواهيد رسيد ، و جز با ترك خوشيها به اهدافتان دست نخواهيد يافت .
70 - بحقّ برايتان مىگويم : اى دنياپرستان ! چگونه كسى كه نه شهوتش از

487