بلكه اين شمائيد كه به نفس خود زيان رسانده و آن را دچار كاستى و نقصان مىنماييد ، همچنان كه كثرت بهرمندان از نور خورشيد هيچ كاستى و نقصانى را متوجّه آن نمىسازند ، بلكه در پرتو آن زندگى كرده و زنده مىمانند ، بهمين ترتيب بسيارى عطا و رزق و روزى خداوند به شما ؛ او را دچار هيچ گونه كاستى و نقصانى نمىكند بلكه شما با رزق و روزى اوست كه زندگى كرده و زنده مىمانيد ، خداوند بر آن كس كه شكرش كند بيفزايد ، زيرا اوست قدردان دانا .
37 - واى بر شما اى كارگران بد ، مزد را به تمام مىستانيد ، و روزى را مىخوريد ، و جامه را مىپوشيد ، و خانه را مىسازيد ، و عمل كارفرما را خراب مىكنيد ، زود باشد كه كارفرما شما را بازخواست كند و در كردارى كه به تباهى كشيده‌ايد نظر انداخته و اسباب رسوائى شما را فرو فرستد ، و فرمان دهد كه گردنهاتان را از بيخ بزنند ، و دستهاتان را از مفصل قطع كنند ، سپس امر فرمايد تا جسم شما را از جانب شكم روى زمين بكشند و در وسط راه اندازند ، تا مايهء پند پرهيزگاران ، و عبرت ستمگران شويد .
38 - واى بر شما اى علماى بد ، فكر نكنيد عقب افتادن زمان مرگتان بدين معنى است كه قرار نيست شما بميريد ، زود باشد كه مرگ بر شما درآمده و وادار به كوچتان كند . پس از هم اكنون دعوت [ حقّ ] در گوش نهيد ، و از هم اكنون بحال خود نوحه و زارى كنيد ، و از هم اكنون بر خطاهاى خود زارى كنيد ، و از همين حالا بار خود ببنديد و مهيّا شويد ، و در توبه كردن بدرگاه خدايتان شتاب ورزيد .
39 - بحقّ برايتان مىگويم : همچنان كه بيمار بر غذاى لذيذ مىنگرد و بجهت سختى درد لذّت آن را نمىچشد ، همچنان فرد دنيادار نيز همراه با عشق به مال نه لذّتى از عبادت مىبرد و نه شيرينى و حلاوتش را مىچشد ، و همچنان كه فرد بيمار از شنيدن سخنان پزشك ماهر در شرح داروهاى شفابخش لذّت مىبرد و چون ياد تلخى دارو و طعم آن مىافتد شفا در ديده اش تيره و تار مىشود ، همچنان اهل دنيا ، كه از خوشى و انواع نعمتهاى در آن لذّت مىبرند ، ولى بمحض آنكه بياد مرگ افتند همان ؛ خوشى و لذّتشان را بر هم زده و تباه مىسازد .
40 - بحقّ برايتان مىگويم : بىشكّ همهء مردم ستارگان را مىنگرند ولى از آنها راه نيابند مگر آن كس كه مجارى و منازل آنها را بشناسد ، و همين طور شما حكمت را مىخوانيد ولى هيچ كدامتان بدان هدايت نمىشويد مگر كسى كه به آن عمل كند .

483