163 - هر كس كه به قوت و روزى اندك رضا دهد [ در عوض ] خداوند نيز عمل اندك او را بپذيرد ، و هر كس كه به اندك حلال رضا دهد و خشنود شود مخارجش سبك گشته ، و كسب و درآمدش پاك ، و از درماندگى و عجز و ناتوانى خارج شود .
164 - سفيان ثورى گويد : بر امام صادق عليه السّلام وارد شدم و گفتم : اى زادهء دخت پيامبر چگونه شب را به صبح رساندى ؟ فرمود : بخدا سوگند با حال حزن و اندوه ! و دلى مشغول ! عرض كردم : چه چيز شما را محزون و دلتان را مشغول ساخته ؟
فرمود : اى ثورى ، هر كس كه دين پاك و خالص خدا در دلش جاى گيرد او را از غير باز دارد ، اى ثورى ، دنيا چيست ؟ و به فردايش چه اميدى است ؟ آيا دنيا جز لقمه اى است كه خوردى ، و جامه اى كه پوشيدى ، و مركبى كه سوارش شدى ؟ ! بدرستى كه اهل ايمان نه بدنيا آرامند و نه از فرا رسيدن آخرت آسوده خاطر ، دنيا سراى نيستى و فنا ، و آخرت منزل و محلّ قرار است . اهل دنيا غافلند و بىخبر . تقوا پيشه گان و خداترسان كمخرجترين اهل دنيا و پرسودترين ايشانند ، اگر از ياد برى بيادت آورند وزان پس آگاهت سازند ، بدين سرا چنان بار افكن كه گويا از آن در كوچى ، يا آن را مالى پندار كه در خواب بدست آورده اى و چون بيدار شدى چيزى در دست نبينى ، چه بسيار حريص بر چيزى كه چون بدان رسيد بدبخت شد ، و چه بسيار فرد بىاعتناى به چيزى كه چون به آن رسيد بدان خوشبخت گشت .
165 - از آن حضرت عليه السّلام سؤال شد : دليل بر خداى يگانه چيست ؟ فرمود : آن نيازى كه در تمام مردم است .
166 - هرگز مؤمن نشويد تا زمانى كه بلا را نعمت ؛ و رفاه را مصيبت شماريد .
167 - چهار هزار درهم ( سكهء نقره ) مال است ، و دوازده هزار درهم گنج و اندوخته . و از راه حلال بيست هزار درهم گرد نيايد . و آن كس كه سى هزار درهم دارد هلاك است ، و هر كس كه صد هزار درهم داشته باشد از شيعيان ما بحساب نيايد .
168 - از درستى يقين فرد مسلمان همين بس كه مردم را با خشم خدا خشنود نسازد ، و به روزى و قوتى كه خدا داده ستايش نكند ، و چون روزيش نساخت

356