مىكنم تا به شيعيانم برسانى ، گفتم : آقاى من ! آنها كدام است ؟ فرمود : 1 - بازگرداندن امانت به صاحبش ، 2 - آنچه براى خود مىپسندى براى برادرت نيز بپسند ، 3 - اين را بدان كه هر كارى را پايانى است بنا بر اين از عاقبت آن هشيار باش ، 4 - تمام امور را حوادثى است ناگهانى پس مواظب باش ، 5 - از صعود به كوهى هموار و صاف كه بازگشتى ناهموار و مخوف دارد بپرهيز ، 6 - هرگز به برادرت وعده اى مده كه قادر به وفايش نيستى .
95 - خداوند در سه چيز به هيچ كس اجازهء بركنارى نداده : 1 - نيكى نمودن به پدر و مادر ؛ چه خوب باشند و چه بد ، 2 - وفا نمودن به عهد ؛ چه براى نيكوكار و چه براى تبهكار ، 3 - پس دادن امانت به صاحبش چه خوب باشد و چه بد .
96 - من به حال سه نفر رحم مىكنم ، زيرا مستحقّ رحمند : 1 - صاحب عزّتى كه ذليل و خوار گشته ، 2 - و توانگرى كه بينوا گشته ، 3 - و دانشمندى كه از خاندان خود و نابخردان اهانت مىبيند و اسير دست جاهلان است [1] .
97 - هر كس كه دل به دنيا بست در سه زيان آن گير افتد : 1 - حزن و اندوهى پيوسته و هميشگى و پايان ناپذير ، 2 - آرزوئى دست نيافتنى ، 3 - و اميدى فراهم ناشدنى .
98 - [ سرشت ] فرد مؤمن نه بر دروغ آفريده شده و نه بر خيانت و دغلى . دو خصلت است كه هيچ گاه در فرد منافق گرد نيايد : 1 - سيماى آراسته ، 2 - و فهم و درك سنّت .
99 - مردمان همچون دندانه‌هاى شانه برابرند . و آدمى همراه برادرش بسيار مىشود . در رفاقت كسى كه آنچه براى خود مىخواهد براى تو نخواهد خيرى نيست .

[1] مولانا گويد : گفت پيغمبر كه بر اين سه گروه ، رحم آريد ار ز سنگيد ار ز كوه : آنكه او بعد از عزيزى خوار شد ، و آنكه بد با مال بىأموال شد و آن سوم آن عالمى كاندر جهان ، مبتلا گشته ميان ابلهان زانكه از عزّت به خوارى آمدن ، همچون قطع عضو باشد از بدن

346