( و اينك متن نامه ) بنام خداى بخشايندهء مهربان ، اما بعد از پروردگار خود عافيت درخواست كنيد ، و آرامش و وقار و سكون را از دست ندهيد ، و شرم و حيا پيشه كنيد ، و از آنچه مردمان شايستهء پيش از شما دورى كردند شما هم دورى كنيد ، و با اهل باطل مدارا كنيد ، ستمشان را بر خود هموار سازيد ، مبادا با آنها ستيزه جوئى كنيد ، هنگام آميزش و نشست و برخاست و گفتگوى با آنها - چون از آميزش و مخالطهء با آنها ناچاريد - راه تقيه را پيشه كنيد همان راهى كه خداوند دستور داده كه هنگام برخورد با آنها آن را پيش گيريد ، و چون گرفتار معاشرت با آنها شديد آنان شما را آزار ميدهند و ناراحتىشان را در چهره هاشان بخوبى ديدار خواهيد كرد ، و اگر اين جهت نبود كه خداى تعالى ( شر ) آنها را از شما دفع ميكند آنان بشما يورش ميبردند و آن دشمنى و خشمى كه آنها از شما در دل دارند بيش از آنست كه بروى شما آرند ، شما با آنها در يك انجمن گرد آئيد ولى جانهاى شما با آنها متفاوت است و با هم گرد نيايد ، هرگز شما آنان را دوست نداريد و آنها نيز شما را دوست ندارند ، جز آنكه خداى تعالى شما را بداشتن حق و حقيقت گرامى داشته شما را براه حق بينا كرده و آنان را شايستهء آن ندانسته ، پس با آنها سازش داشته باشيد و برفتار آنها صبر كنيد كه آنها سازش با شما ندارند و بر هيچ چيزى شكيبائى ندارند ، حيله و نيرنگشان وسوسه هائى است كه برخى از آنها در دل برخى ديگر اندازند ، چون كه اين دشمنان خدا چنانند كه اگر بتوانند شما را از راه حق باز دارند ، و خدا است كه شما را از شر آنها نگهدارد ، پس از خدا بترسيد و زبانهاتان را جز از كلام خير باز داريد مبادا زبانتان را بگفتار دروغ و تهمت و گناه دشمنى آلوده سازيد زيرا اگر شما زبان خود را از آنچه خدا خوش ندارد و از آن جلوگيرى كرده است باز داريد بهتر است براى شما در نزد خداوند از اينكه زبان خود بدان

3