227 - عمر بن اذينه گويد : مردى از سرفهء زياد بامام صادق عليه السّلام شكايت كرد و من حاضر بودم حضرت باو فرمود : مقدارى كاشم ( زيرهء كوهى ، و بگفته برخى همان « گل پر » است ) در دستت بگير و هموزن آن شكر بريز و آن دو را با هم بكوب ، و يك تا دو روز بخور . ابن اذينه گويد : پس از اين جريان من آن مرد را ديدم و او بمن گفت : من اين دستور را يك بار عمل كردم و سرفه‌ام بكلى زائل شد . 228 - مردى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه موسى بن عمران عليه السّلام بپروردگار خود از سردى و رطوبت شكايت كرد ، خداى تعالى باو دستور داد : هليله و بليله ( ثمر درختى است هندى شبيه بهليله و پوستش نازكتر از هليله است ) و أجلح را ( كه آنهم ميوهء درخت هندى است و چنانچه در آخر حديث بيايد همان طريفل است ) بگير و آن را با عسل معجون ساز و بكار بند ، سپس امام صادق عليه السّلام فرمود : أجلح همان است كه پيش شما آن را طريفل مينامند . 229 - اسماعيل بن حسن طبيب گويد : من بامام صادق عليه السّلام عرضكردم : من مرد عربى هستم و از طبابت سررشته اى دارم و طبّ من نيز طبّ عربى است و در برابر طبابتم نيز مزدى نميگيرم ! فرمود : باكى نيست .
عرضكردم : ما رسممان اين است كه زخم و دمل را مىشكافيم و بوسيلهء آتش ميسوزانيم ؟ فرمود :
باكى نيست .
عرضكردم : ما دواجات رسمى مانند « اسمحيقون » و « غاريقون » به بيمار ميدهيم ؟ فرمود : باكى

277