و فرمود : اى بنى هاشم و اى بنى عبد المطلب ، همانا من پيامبر خدايم بسوى شما ، و مهربانم نسبت بشما ، و همانا من در گرو عمل خود هستم و هر يك از شما هم در گرو عمل خود است ، نگوئيد كه محمد از ما است و ما هم بدنبال او خواهيم بود ( و همچنان كه او ببهشت ميرود ما هم كه فاميل او هستيم ببهشت خواهيم رفت ) به خدا سوگند دوست من نيست كسى نه از شما و نه از غير شما اى فرزندان عبد المطلب جز مردمان با تقوى و پرهيزكاران .
هان ( اى فرزندان عبد المطلب ) چنان نباشد كه من در روز قيامت ببينم شما را كه دنيا را بر پشت خود بار كرده‌ايد ، و مردم ديگر را ببينم كه آخرت را با خود آورده‌اند هان كه براستى من رفع عذر خود را ميان خود و شما و ميان خود و خداى عز و جل در بارهء شما كردم ( و آنچه شرط بلاغ بود با شما گفتم ) 206 - زرارة از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود : من در خواب ديدم گويا بر سر كوهى هستم و مردم از هر سو بدان بالا روند تا چون جمع انبوهى شدند آن كوه بسوى آسمان بالا رفت و مردم يكايك از اطراف آن فرو ميريختند تا اينكه بجز گروه اندكى كسى بجاى نماند ، و اين كار را پنج بار كرد و در هر مرتبه همان مردم فرو ميريختند و آن گروه اندك مىماندند ، و بدان كه قيس بن عبد الله بن عجلان در زمرهء اين گروه اندك ( بجاى مانده ) بود . ( قيس بن عبد الله ظاهرا يكى از اصحاب آن حضرت بوده است اگر چه اسمى از او در كتب رجال نيست ) .
زرارة گويد : پس از اين خواب حضرت حدود پنج سال ( و در نسخه اى دو سال ) بيشتر درنگ نكرد كه از دنيا رفت . 207 - ابو بصير گويد : شنيدم از امام صادق عليه السّلام كه ميفرمود : مردى در فاصلهء چند ميلى

264