165 - و از آن حضرت عليه السّلام روايت شده كه فرمود : براستى خداى عز ذكره هفت روز پس از آنكه بنى اميه پيكر زيد را سوزاندند اجازهء نابودى بنى اميه را صادر كرد . 166 - عبيد بن زرارة از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود : همانا خداى جل ذكره نگهدارى كند از كسى كه رفيقش را ( در حضور و غياب ) نگهدارى كند . 167 - سماعة گويد : در دل شبى در ( مسجد الحرام ) خدمت امام كاظم عليه السّلام نشسته بودم و مردم مشغول طواف بودند پس آن حضرت بمن فرمود : اى سماعة بازگشت خلق ( در قيامت ) بسوى ما است و حسابشان با ما است ، پس آن گناهانى كه آنها ميان خود و خداى عز و جل دارند و ما بطور جدّى از خدا بخواهيم كه بخاطر ما از آنها درگذرد خداوند از ما بپذيرد ، و آنچه ميان خود و مردم دارند ( از حقوق و مظالم ) ما از مردم ( و صاحبان حق ) بخواهيم كه حقوقشان را ببخشند و آنها نيز بپذيرند و خداى عز و جل بدانها عوض دهد . شرح - مجلسى ( ره ) گويد : اين كلام منافاتى با آيهء شريفه ندارد كه فرموده « همانا بسوى ما است بازگشتشان . . . » بلكه مفسّر و بيانكنندهء آن است ( كه مقصود بازگشتشان بسوى حجج ما است ) و اين خود شايع است كه ملوك و سلاطين كار بندگانشان را بخود نسبت دهند .
168 - صالح احول گويد : شنيدم از امام صادق عليه السّلام كه ميفرمود : رسول خدا ( ص ) ميان سلمان و ابو ذر عقد اخوت و برادرى برقرار كرد و با ابى ذر شرط فرمود كه نافرمانى سلمان را نكند .
[ مسئوليت علما و دانشمندان ] 169 - حارث بن مغيرة گويد : امام صادق عليه السّلام در راه مدينه بمن برخورد و فرمود : كيستى ؟

237