سپس فرمود : و اين است گفتار خداى عز و جل ( كه فرمايد ) : « چيزى مانع پذيرفتن خرجهاى اينها نشد جز آنكه بخدا و رسولش كافر شدند و بنماز نيايند جز با حال كسالت و تنبلى و چيزى هم ( در راه خدا ) خرج نكنند جز از روى كراهت ، و تو را بشگفت نياورد اموال آنها و نه اولادشان بلكه خدا ميخواهد تا آنان را بوسيلهء آن در زندگى دنيا عذاب كند و بحال كفر جانشان درآيد » ( سورهء توبه آيهء 54 - 55 ) سپس فرمود : ايمان هم اين چنين است كه كار بد ( و گناه ) زيانى باو نزند ( كه موجب خلود در دوزخ يا بىبهره گى از شفاعت و رحمت گردد ) و كفر نيز چنين است كه عمل ( نيك ) بدان سود نبخشد . آنگاه فرمود : اگر شما ( در ميان مردم ) تنهائيد ( و عموما با شما هم عقيده نيستند ) رسول خدا ( ص ) نيز تنها بود كه مردم را بخدا دعوت ميكرد و كسى از او نمىپذيرفت و نخستين كسى كه دعوتش را پذيرفت على بن ابى طالب عليه السّلام بود كه رسول خدا ( ص ) باو فرمود : « مقام تو نسبت بمن همانند مقام هارون است نسبت بموسى جز آنكه پيامبرى پس از من نيست » . 81 - يونس ( بن عبد الرحمن ) گويد : امام صادق عليه السّلام بعباد بن كثير بصرى صوفى فرمود : واى بر تو اى عباد ! تو را مغرور و فريفته كرده است همين كه شكم و عورتت پارسا است ؟ همانا خداى عز و جل در قرآنش فرمايد : « اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از خدا بترسيد و سخن محكم و درست بگوئيد ، تا كردار شما را خوب كند » ( سوره احزاب آيهء 70 ) بدان كه خداوند چيزى از تو نپذيرد ، تا اينكه سخن درست بگوئى ( و عقيدهء درستى داشته باشى ) . 82 - على بن شجرة از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود : براى خداى عز و جل در شهرهايش

155