مقدمه باسمه تعالى ستايش خداى راست كه براى نعمتش ستايش شده و براى قدرتش پرستيده گشته در سلطنت خويش فرمانرواست و بجهت شوكتش از او بيم دارند ، بدان چه نزد او است رغبت شده ، فرمانش بر همه مخلوق جارى است ، والاست در نهايت والائى ، نزديكست و در عين حال بلند مرتبه ، از ديدگاه بينندگان فرا رفته ، ناآغازست و بىانتها ، بيش از همه چيز برجا بوده و هميشه نگهدار آنها است ، زبر دستى كه نگهدارى همه چيزش خسته نكند ، توانائى كه بعظمتش در سلطه آسمانى فريد است و بقدرتش در بزرگ منشى وحيد ، آياتش را بحكمتش بر مخلوق هويدا كرد ، همه چيز را بىسابقه آفريد و بقدرت و حكمت خويش نقشه آنها را آغاز نمود ، ماده اى نبود تا اختراع صدق نكند و علتى نداشت تا ابتداع درست نيايد . آنچه را خواست چنان كه خواست آفريد و براى نماياندن حكمت و حقيقت ربوبيتش در اين آفرينش يكتاست خردهايش فرا نگيرند و انديشه ها بدو نرسند ، ديدگانش در نيابند و اندازه بر او احاطه نكند ، بيان از وصفش ناتوان است و ديدگان در آستانش نابينا و هر گونه توصيفى در مقامش نارسا ، بىمانع نهانست و بىپرده پنهان ، ناديده شناخته شده و بىشكل توصيف گشته و بىجسم تعريفش كنند ، معبودى جز خداى

1