براى اهل دنيا ، آسايش فقط در بهشت آفريده شده است و براى اهل بهشت ، و ناراحتى و زحمت در دنيا آفريده شده‌اند و براى اهل دنيا ، و هر كسى را يك كاسه از دنيا دادند دو مقابل آن حرص باو دادند و هر كه از دنيا بيشتر بدست آورد نيازمندىاش فزونتر خواهد بود زيرا در نگهدارى ثروتش بمردم محتاج است و بهر وسيله اى از وسايل دنيوى احتياج پيدا ميكند پس در ثروت دنيا آسايش نباشد ولى شيطان در درون فرزند آدم وسوسه ميكند كه در جمع كردن مال آسايش است و حال آنكه او را در دنيا بناراحتى ميكشاند و در آخرت بپاى حساب ، سپس فرمود : دوستان خدا هرگز زحمت دنيا را براى دنيا نكشيدند بلكه زحمت در دنيا را براى آخرت كشيدند سپس فرمود : هان ، كسى كه غم روزى خورد يك گناه بر او نوشته مىشود عيسى مسيح بحواريين چنين گفت : كه دنيا پلى بيش نيست از آن بگذريد و بآباديش نپردازيد .
( دو دريا بهم برخوردند و بهم در نياميختند ) 96 - يحيى بن سعيد قطان گويد : شنيدم امام صادق ( ع ) در تفسير آيهء شريفه : * ( مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْغِيانِ ) * ميفرمود : على و فاطمه دو درياى ژرفاند كه هيچ كدام بر ديگرى ستم نكند و لؤلؤ و مرجان يعنى حسن و حسين كه از اين دو دريا بيرون مىآيند .

75