42 - رسول خدا ( ص ) فرمود : خداى تبارك و تعالى فرمايد : آدمى هر عملى انجام دهد از آن خودش است جز روزه كه از آن من است و من خود پاداش آنم و روزه نگهدار بندهء مؤمن است در روز قيامت همان طور كه يكى از شما را در دنيا اسلحه اش نگهدارى ميكند ، و بوى دهان روزه دار خداى را خوشتر آيد از بوى مشك و روزه دار دو قسم شادى دارد يكى هنگام افطار كه ميخورد و مىآشامد و ديگرى موقع ديدار من كه در بهشتش جاى خواهم داد .
شرح :
نسبت دادن حضرت حق روزه را بخود از باب تشريف است مانند و * ( طَهِّرا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ . . ) * و بوى دهان روزه دار بمثل مانند گرد و غبار لباس و خون و جراحت بدن سربازى است كه از جبههء جنگ باز ميگردد و در نظر فرمانده سپاه از نظافت و خود آرائى سرباز ديگر خوشآيندتر است .
( در بارهء دو سوداگر راستگو و نيكوكار و يا دروغگو و خائن ) 43 - رسول خدا ( ص ) فرمود : دو سوداگر اگر راستگو و نيكوكار باشند سودايشان از براى هر دو مبارك است و اگر دروغ گفتند و بيكديگر خيانت كردند هيچ يك از آن معامله بركت نه بيند و تا موقعى كه از هم جدا نشده‌اند ميتوانند معامله را بهم بزنند و اگر اختلاف داشتند گفته ، گفته ، صاحب كالا است مگر اينكه دست از اختلاف بردارند ، شرح :
مقصود از اختلاف ، اختلاف در فروش است اگر مشترى بگويد : جنس را بمن فروخته است و صاحب كالا بگويد : نفروخته‌ام ، و اختلاف در صحيح و عيب دار بودن است كه مشترى ادعاى معيوب بودن جنس را بكند ، و اختلاف در غبن است كه مشترى ادعاى مغبون بودن بكند و اختلاف در رد ثمن است كه مشترى بگويد : پول جنس را داده‌ام و فروشنده بگويد : نداده اى ، در همه اين موارد حق بجانب

52