( از جانب پنج نفر يك گاو قربانى بس است زيرا كسانى كه در بنى اسرائيل دستور كشتن گاو يافتند پنج نفر بودند ) 55 - حسين بن خالد گويد : بامام موسى بن جعفر عرضكردم از جانب چند نفر يك شتر قربانى بس است ؟ فرمود از جانب يك نفر عرضكردم بنا بر اين يك گاو هم از يك نفر ؟ فرمود : از جانب پنج نفر كافى است بشرط اينكه همگى نان خور يك سفره باشند عرضكردم چگونه است كه يك شتر فقط از يك نفر كافى است ولى يك گاو از پنج نفر ؟ فرمود : براى آنكه جهتى كه در گاو هست در شتر نيست زيرا آنان كه قوم موسى را به گوساله پرستى واداشتند پنج نفر بودند كه همگى از يك خانواده و بر سر يك سفره مىنشستند آنان اذينوه و برادرش مبذويه و پسر برادرش و دخترش و همسرش بودند و هم اينان بودند كه گاوى را كه خداوند دستور كشتنش را داده بود كشتند .
مصنف اين كتاب گويد : در اين حديث چنين آمده است و من كه آن را در اين كتاب نوشتم براى اينست كه در مضمونش كلمهء پنج گفته شده است ولى فتواى من در بارهء شتر قربانى اين است كه يك شتر از جانب هفت نفر براى قربانى بس است و همچنين يك گاو از هفت نفر گرچه از خانواده‌هاى جداگانه باشند و اين اخبار كه مضمونهاى مختلف دارند در حقيقت اختلافى با يك ديگر ندارند زيرا آنچه از هفت تن كافى باشد از يك نفر هم كافى است و از پنج تن هم كافى است و مضمون روايت اين نيست كه يك شتر بيش از يك نفر را كافى نيست و يا اين نيست كه يك گاو بيش از پنج نفر را كافى نيست تا با يك ديگر اختلاف پيدا كنند مترجم گويد : قاعدهء حمل ظاهر بر نص كه فقها ، فرموده‌اند در محل خود صحيح است ولى در خصوص

323