على مؤمن در دنيا بسه چيز شاد گردد : ملاقات برادران ، و افطار ماه رمضان ، و عبادت آخر شب ، يا على سه چيز در هر كس نباشد هيچ عملش پايدار نيست : پاكدامنى بحدى كه تواند بگناه آلوده نشود ، و خوش خلقى تا آن حد كه تواند با مردم سازش كند ، و بردبارى باندازه اى كه رفتار جاهلانهء نادان را بخود نگيرد .
يا على ايمان واقعى سر منشأ سه كار است : بخشش بهنگام تنگدستى ، و در بارهء خود بمردم حق دادن ، و دانش در اختيار دانش جو گذاردن يا على سه صفت در شمار صفات پسنديده است : آنكه تو را محروم كرده عطايش بخشى ، و با آن كسى كه از تو بريده به پيوندى ، و از كسى كه بتو ستم روا داشته درگذرى .
122 - رسول خدا ( ص ) در وصيتش بعلى فرمود :
يا على هر كس با سه چيز خداى را ملاقات كند از مردان با فضيلت بشمار آيد : هر كه واجبات الهى را بجاى آورد از عابدترين مردمان است و هر كه از محرمات الهى اجتناب نمايد از پرهيزكارترين اشخاص است و هر كس بدان چه خدايش روزى معين كرده بسازد از بىنيازترين مردم است .
يا على اين امت به سه چيز توانائى ندارند با برادر دينى در دارائى خود يار و غمخوار بودن ، و در بارهء خويشتن بمردم حق دادن ، و بهر حالى بياد خدا بودن ، و ياد خدا ( سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر ) گفتن نيست بلكه ياد خدا اين است كه چون بحرامى برسد از خداى بترسد و بآن حرام مرتكب نشود ، يا على در سه كار بيم آن است كه ديوانگى آرد در گورستان تغوط كردن و با يك لنگه كفش راه رفتن و مرديكه تنها بخوابد ، يا على همنشينى با سه گروه دل را بميراند : همنشينى پس فطرتان و همنشينى

142