وفا نمايد و بيخرد را اگر بكار خوبى متنبه اش سازى از ياد ببرد و اگر از كار خوبى منصرفش كنى دست بردارد و اگر بر نادانى وادارش كنند ندانسته وادار شود و اگر خبرى دهد بدروغ گويد ، او نفهمى است كه اگر بفهمانندش باز نمىفهمد و بدكار را اگر امينش گردانى خيانت ورزد و اگر هم صحبتش شوى سرافكنده ات سازد و اگر باو اعتماد كنى بصلاح تو اقدام نكند .
( پيشوائى را نشايد مگر كسى كه سه صفت داشته باشد ) 97 - امام باقر ( ع ) فرمود : پيشوائى را نشايد مگر مردى كه در او سه صفت باشد : ورعى كه از محرماتش باز دارد و حلمى كه از خشمش جلوگيرى كند و بهر كس كه توليت يافت آن چنان خوش رفتارى كند كه بجاى پدرى مهربان براى او باشد .
98 - محمد بن ابى نصر بزنطى گويد : امام موسى بن جعفر را پرسيدند : پس از رحلت امامى امام ديگر به چه علامت شناخته مىشود ؟ فرمود : از براى امام علامتهائى است از جمله آنكه بايد بزرگترين فرزند پدرش باشد و داراى فضيلت ، و وصايتاش از جانب پدر آن چنان معروف و مشهور باشد كه اگر سوار غريبى از خارج شهر برسد و از مردم بپرسد كه امام چه كسى را وصى خود فرموده ؟ همه بگويند فلانى را و سلاح رسول خدا در ميان ما بمنزلهء تابوت در ميان بنى اسرائيل است كه هر جا امام باشد سلاح نيز با او است .

131