از محل نماز جمعه دور است . نماز جماعت بيست و پنج بار بهتر است از فرادى ، نماز واجب در سفر دو ركعت است مگر نماز مغرب كه رسول خدا ( ص ) آن را بحال خود وانهاد در سفر و حضر ، در سفر نافله‌هاى روز ساقط است و نوافل شب ترك نشود و نماز شب را از اول شب نتوان خواند مگر در سفر و اگر قضاى آن را بخوانند بهتر است كه سر شب بخوانند و سفرى كه در آن نماز شكسته و روزه افطار شود هشت فرسخ است و اگر تا چهار فرسخ سفر كند و نخواهد همان روز برگردد مخير است كه شكسته بخواند يا تمام و اگر قصد دارد همان روز برگردد شكسته خواندن واجب است بر او ، هر كه سفرش معصيت است بايد تمام بخواند و روزه هم بدارد ، كسى كه در سفر تمام بخواند چون كسى است كه در وطن شكسته بخواند و كسانى كه بايد در سفر تمام بخوانند و روزه بدارند مكاريست و مكرى و حامل پست و چوپان و كشتى ران كه اين كارهاى سفرى شغل آنها است و شكارچى اگر براى محض تفريح و خوشگذرانى شكار رود بايد تمام بخواند و روزه بگيرد و اگر براى اداره زندگى عيالش باشد نماز و روزه اش شكسته است ، روزه سفر بقصد تبرع نيكوكارى نيست مسافر بىروزه در روز ماه رمضان حق جماع ندارد ، نماز سه قسمت است يك ثلث طهارتست و يك ثلث ركوع است و يك ثلث سجود و نماز بىطهارت درست نيست ، وضوء يك بار يك بار شسته مىشود و اگر دو بار شسته شود اين جائز است جز آنكه اجرى ندارد هر آبى پاك است تا دانسته شود كه نجس است ، آب را تباه نكند مگر جانورى كه خون روان دارد ، وضوء با گلاب و غسل جنابت با گلاب جائز است ولى

645