نو بارش را در عافيت بما نمودى آخرش را هم با عافيت بما بنما .
7 - مالك جهنى گويد گلى بامام صادق ( ع ) تقديم داشتم گرفت و بوئيد و بر دو ديده نهاد و فرمود هر كه گلى را گيرد و بويد بر ديده گان نهد و گويد اللهم صلى على محمد و آل محمد بر زمين نرسد تا آمرزيده گردد .
8 - على ( ع ) فرمود رسول خدا ( ص ) بمن آموخت كه چون جامه نوى پوشم گويم حمد خدا را كه زيورى بر من پوشانيد و چيزى كه در ميان مردم مايه تجمل باشد خدايا آن را جامه بركت كن كه در آن رضاى تو جويم و بآبادى مساجدت پويم ، زيرا هر كه چنين كند آن را نپوشد تا آمرزيده شود .
9 - امام صادق ميفرمود هر كه هنگام شنيدن اذان صبح گويد خدايا از تو خواهم بآمدن روزت و رفتن شبت و حضور نمازت و آوازهاى دعا بدرگاهت كه توبه مرا پذيرى زيرا تو پر توبه پذيرى و مهربانى و هنگام شنيدن اذان مغرب آن را گويد و در آن شبانه روز بميرد تائب است .
10 - امام صادق ( ع ) فرمود هر كه جامه نو برد و سى و شش بار * ( إِنَّا أَنْزَلْناه ) * ، بخواند و چون بكلمه

266