دوزخ و اعتقاد ما در بارهء آتش الهى اينست كه آن خانه خوارى و دار انتقام است از اهل كفر و معصيت و در آنجا پيوسته مقيم نميمانند الا اهل كفر و شرك و اما گناهكاران اهل توحيد بيرون مىآيند بشفاعتى كه آنها را درمىيابد و رحمتى كه به آنها ميرسد و روايت شده كه به هيچ كس از اهل توحيد الهى از آتش نميرسد در وقتى كه داخل آتش مىشوند و همان در وقت بيرون آمدن از آن متألم مىشوند و آن المها جزاى آن عملها كه مرتكب شده بوده‌اند مىباشد ، و حق تعالى ستمكاره نيست البته براى بندگان .
و اهل نار حقا كه مسكينانند ، نه كارشان ساخته و نه حكم بر آنها مىشود كه بميرند و نه تخفيف داده مىشود بر آنها ذره‌اى از عذابش و بمذاقشان نميرسد خنكى و نه شربتى مگر آب داغ جهنم و چرك و ريم جهنميان جزائى موافق عمل و اگر طعام طلب كنند زقوم به آنها ميدهند و اگر استغاثه از عطش نمايند فريادرسى آنها به آبى مىشود مثال مس گداخته ( مترجم گويد يا چيزى مثل مس گداخته و قلعى گداخته يا درد روغن زيت يا چرك و خون و يا آب داغ و يا آب سياه بحسب اختلاف در تفسير لفظ مهل و الله اعلم ) كه صورتها را كباب مىكند عجب بد شربتى است و بد آرامگاهيست [1] و از مكان دورى آواز به آنها ميرسد و ميگويند : اى پروردگار ما بيرون آر ما را از آتش و اگر ديگر معاودت بعملهاى گذشته نموديم

[1] * ( لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ ) * - * ( لا يَذُوقُونَ فِيها بَرْداً وَلا شَراباً إِلَّا حَمِيماً وَغَسَّاقاً جَزاءً وِفاقاً ) * ( سوره نبأ آيه 23 و 24 و 25 ) * ( وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغاثُوا بِماءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوه بِئْسَ الشَّرابُ وَساءَتْ مُرْتَفَقاً ) * ( سوره كهف آيه 28 )

97