نام کتاب : الاعتقادات في دين الإمامية ( فارسي ) نویسنده : الشيخ الصدوق جلد : 1 صفحه : 76
و در صورتى كه چنين گفتند معلوم است كه مردگان بودهاند . و نظير اين فقرات بسيار است ، پس به صحت پيوست كه رجعت در امتهاى گذشته ميبوده ، و جناب نبى صلى الله عليه و آله و سلَّم فرمودند كه وقوع مييابد در اين امت مثل آنچه در امم سالفه ميبوده ، ( حذو ) نعل بالنعل و قذة بالقذة . مترجم گويد : لفظ قذة بمعنى پرتير است و پرهائى كه بتير مىچسبانند بيك اندازه است . مصنف گويد : پس بنا بر اين قاعده لازم آمد كه در اين امت هم رجعتى باشد . و مخالفان ما نقل نمودهاند كه چون مهدى خروج نمايد عيسى بن مريم فرود آيد و در عقب او نماز گذارد . و معلوم است كه نزول عيسى به زمين بمعنى عود او است به دنيا بعد از مردنش ، زيرا كه حقتعالى ميفرمايد : * ( إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرافِعُكَ إِلَيَّ ) * [1] يعنى اى عيسى بدرستى كه من قابض توام و بلند گردانندهء توأم بسوى خود . و ايضا در قرآن فرموده كه : حشر نموديم خلايق را پس احدى از ايشان فرو نگذارديم [2] . و دو جاى ديگر از قرآن فرموده : روزى كه حشر مينمائيم از هر امتى فوجى از آن كسانى را كه تكذيب بعلامتهاى ما مينمودند [3] و معلوم است كه آن روزى كه همهء خلايق محشور ميشوند ، غير آن روزى است كه فوجى محشور ميگردند .