* ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * الحمد لله رب العالمين ، وحده لا شريك له و صلى الله على سيدنا محمّد و آله الطيبين الطاهرين ؛ و حسبنا الله و نعم الوكيل .
باب اول در بيان اعتقاد اماميه در توحيد ، و معرفت رب مجيد .
شيخ عالم ربانى ابو جعفر محمّد بن على بن الحسين بن موسى بن بابويه قمى فقيه ، مصنف اين كتاب فرموده .
بدان كه اعتقاد ما در توحيد اين است كه خداى تعالى يكى است ، و هيچ چيزى مثل او نيست ، قديم است و هميشه شنوا و بينا و دانا و درست كار و زنده و بامر خلايق قيامكننده و غالب و پاك از تمام معايب و توانا و صاحب غنا بوده و خواهد بود ؛ نه موصوف بجوهر مىشود ، و نه بجسم و نه صورت و نه عرض و نه خط و سطح و سنگينى و سبكى و قرار و حركت و مكان و زمان ، و برتر است از همهء صفتهاى آفريدگان ، و بيرون است از هر دو حدّ ، حدّ ابطال و نيستى و حدّ تشبيه و مانند داشتن ، و حقتعالى چيزى است نه مثل ساير چيزها ، و او يگانه است جوف ندارد ، فرزند نياورده كه وارثش شود ، و زاده نگرديده كه ديگرى شريك ملكش باشد ، واحدى كفو او نبوده ، نه او را مقابلى است و نه شبيهى ، و نه جفتى و نه مثلى ، و نه نظيرى و نه شريكى ، نمىيابد او را چشمها و وهمها . و او مييابد آنها را ، و او را پينكى ( نعاس خ ل ) و خواب نميگيرد و او صاحب

7