عليه السّلام پس محمد بن الحسن حجت خدا ايستاده بامر خدا صاحب زمان و خليفه خداوند رحمان در زمين حاضر در كل بلاد غائب از نظر عباد صلوات الله عليهم اجمعين . و اعتقاد ما در حق ايشان اينست كه ايشان اولو الامرند كه خداوند امر باطاعتشان فرموده و ايشان شاهدان بر مردمند و ايشان ابواب ا للهاند و راه حضرت اله‌اند و دليلان بر خداوندند و موضع سر علم او و بيان نمايندگان وحى او و اركان توحيد اويند ، و آنكه ايشان معصوم و محفوظند از خطا و لغزش ايشان آن كسانند كه حقتعالى ناپاكى را از ايشان برده و ايشان را خوب پاكيزه كرده و آنكه مر ايشان را معجزها و دليلها است و ايشان امان اهل زمينند چنانچه ستاره ها امان اهل آسمانند و مثل ايشان مثل كشتى نوح است كه هر كه سوار آن شد نجات يافت و مثل باب حطه است .
مترجم گويد : باب حطه براى بنى اسرائيل بود و آن درگاهى بود كه مامور شدند كه خميده داخل آن شوند و بگويند حطة يعنى خدا گناه ما را بريزد و اين عمل طريق توبه‌اى بود براى آنها و وسيله عفوى و آن درگاه دروازه قريه اريحا از بلاد شام بود .
مصنف گويد : و اعتقاد ما آنست كه ايشان بندگان مكرم خداوندند كه سبقت بر او نميگيرند بگفتار و ايشان بامر او عمل مينمايند .
و چنان معتقديم در حق ايشان كه محبتشان ايمان است و بغضشان كفر است و آنكه امرشان امر خدا است و نهيشان نهى خدا و اطاعتشان اطاعت خدا و نافرمانيشان نافرمانى خدا و دوستشان دوست خدا و دشمنشان دشمن خدا است .

115