سركش ترين مردم نسبت به خداوند كسى است كه غير زننده خود را بزند ، و غير كشنده خود را بكشد . و هر كس غير پيشواى دين خود را دوست دارد و به پيشوايى او تن در دهد نسبت به دينى كه خدا بر پيغمبرش نازل فرموده كافر باشد . و هر كس بدعت گذارد يا بدعت گذارى را پناه دهد ، خداوند هيچ توبه وفديه‌يى را از او روز قيامت نپذيرد .
اى " هشام " برترين چيزى كه انسان ، بدان به خدا نزديك مىشود بعد از شناختن او ، نماز و نيكى به پدر و مادر و ترك حسد و خودپسندى و فخر بر مردم است .
اى " هشام " در انديشه آتيه خود باش و فكر كن كه چه روزى در پيش دارى براى آن روز كه روز مسئوليت است عذر و پاسخ فراهم كن . از روزگار و اهلش پند بگير زيرا هر چند طولانى است ولى كوتاه است . چنان كار كن كه گويا پاداش عملت را مىبينى و چنانچه پاداش عملت را مشاهده كنى رغبتت در عمل زيادتر و معرفتت نسبت به خدا بيشتر خواهد شد . در تحولات روزگار و حالات آن فكر كن زيرا آينده مانند گذشته است پس از گذشته پند بپذير .
" على بن الحسين ( ع ) " فرمود آنچه در خاور و به اختر از دريا و صحرا و كوه و دشت آفتاب بر آن مىتابد نزد دوستان خدا و اهل معرفت جز مانند سايه زودگذر چيزى نيست آيا آزاد مردى نيست كه اين لماظه [1] ( دهان زده ديگران ) را براى اهلش ترك كند ؟ بهاى جانهاى شما جز بهشت چيزى نيست پس به غير بهشت مفروشيد زيرا كسى كه از نعمتهاى خدا به دنيا قانع شود به چيز پستى خشنود شده است .
اى " هشام " همانا همه مردم ستارگان را مى بينند ولى استفاده از آنها مخصوص كسانى است كه از علم نجوم و مجارى و منازل آنها اطلاع داشته باشند . شما هم حكمت را مىخوانيد ولى استفاده از آن ويژه اشخاصى است كه به آن عمل كنند .

[1] لماظه در لغت بمعنى ذراتى است كه از طعام و غذا در دهان باقى مىماند . و تعبير از دنيا به لماظه تعبير لطيفى است و اشاره است به اينكه هر چه از دنيا نصيب انسان شود ديگران قبلا از آن استفاده كرده اند مانند غذائى كه جويده و بلعيده باشند و در بن دندانها مقدارى از آن را باقى گذاشته باشند كه فاسد شده باشد .

247