در منابع اهل سنت ، براى حفظ مصالح ملعونين ، آنقدر نزول اين آيه را در شأن اين و آن نقل كرده اند ، كه انگار اين آيه ، بارها و بارها ، براى افراد و گروه هاى مختلف نازل شده است ! كه اگر روايات بخارى را هم به آنها اضافه كنيم ، حدوداً بيست روايت در تبرئه‌ى ملعونين به وسيله‌ى اين آيه وجود دارد كه از لحاظ مكان و زمان با يكديگر در تناقض اند ! ( ر . ك نسائي : 2 / 203 ؛ احمد : 2 / 93 و 104 و 118 و 147 و 255 ؛ دارمي : 1 / 374 ؛ بيهقي : 2 / 197 ؛ كنزالعمال : 2 / 379 ؛ درالمنثور : 2 / 70 ) در مقابل اين روايات ، مسلم ( 2 / 134 ) به نقل از ابو هريره نماز پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) را چنين توصيف مىكند : « به خدا مىخواهم نماز رسول خدا را برايتان عملاً تصوير كنم ، پس او در نماز ظهر و عشا و نماز صبح ، قنوت مىگرفت و براى مؤمنان دعا و كفار را نفرين مى كرد . » د - فتوا دادند كه منافقين اهل بهشت اند ! در قرآن ، حضور خطير و پررنگ و صف آرايى سران قريش و منافقين را در برابر پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) به خوبى نمايان است . حضورى كه دعوت پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) دولت و امتش را تهديد مىكند ؛ اما وقتى مصادر اهل سنت را ورق مىزني ، مىبينى كه اين دشمنى ، كم رنگ و كم رنگ تر شده و در نهايت محو مىشود !
در اين روايات مىبينى كه اسباب نزول آيات و اسامى كسانى پنهان شده است كه خداوند ، امت مسلمان را از آنان بر حذر داشته است و آنان را جنايتكار امتها و ملت ها مىخواند !

66