اهل سنت روايات دروغينى نيز درباره‌ى آيه‌ى « من عنده علم الكتاب » را نقل كرده اند و در آن شاهد امت را عبدالله بن سلام معرفى مىكنند . عبدالله بن سلام يك يهودى بود ، كه مانند امويان ، براى منافعش اسلام آورد !
هدف اين روايات جعلي ، فقط دور كردن اذهان از تفسير راستين آيه - كه على ( عليه السلام ) است - بود . حتى اگر به بهاى بخشيدن آن به يك يهودي ، باشد ! گويى از نظر آنان حتى يك مسلمان هم پيدا نمىشد كه شايسته‌ى داشتن علم كتاب باشد كه به ناچار اين مقام به يك يهودى داده اند !
در درالمنثور ( 4 / 69 ) از ابن عباس چنين روايت كرده است : « اسقفى از يمن نزد رسول خدا آمد . حضرت به او فرمود : آيا در انجيل آمده است كه من پيامبرم يا نه ؟ وى پاسخ داد : نه ، آن گاه اين آيه نازل شد : قُلْ كَفَى بِاللهِ شَهِيداً بَيْنِى وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ يعنى عبدالله بن سلام [ مرادِ اين آيه است ] » اين روايت ساختگى است ؛ زيرا كسى كه اين حديث را ساخته توجه نكرده است كه داستان فوق در مدينه رخ داده درحالى كه اين آيه در مكه نازل شده است !
درحالى سيوطى اين روايت جعلى را بيان مىكند كه سعيد بن جبير و شعبى جواب آن را داده اند و مىگويند : « هيچ آيه اى از قرآن درباره‌ى عبدالله بن سلام نازل نشده است . » اين خطايى است كه طبرى ( 7 / 10 ) و فخر رازى ( 17 / 200 ) نيز مرتكب شده اند . ( ر . ك : تدوين قرآن )

57