عبدالرزاق در كتابش ، مصنف ، 50 روايت را تحت عنوان رضاع و شيردهى در بزرگسالى جمع آورى كرده است و در ذيل آن بيان مىكند كه مسلمانان آن را نمىپذيرفتند . همچنين او نام برخى از افرادى را كه به اين وسيله به عايشه محرم شده اند ، آورده است و مىگويد ، عايشه اين كار را از سهله دختر سهل بن عمرو آموخت ؛ زيرا سهله به عايشه گفت ، رسول خدا به او اجازه داده است كه به سالم فارسى شير دهد تا به او محرم شود و داستان را اين گونه نقل كرد كه به حضور پيامبر رسيده و گفته است : « يا رسول الله ! سالم غلام ابوحذيفه در خانه‌ى ما زندگى مىكند و درحالى كه به بلوغ رسيده است پيش ما مىآيد . پيامبر فرمود : او را شير بده ، تا به تو محرم شود . » عبيدالله بن ابى مليكه كه اين حديث را به واسطه‌ى قاسم بن محمد بن ابى بكر از عايشه نقل كرده است ، مىگويد : « اين حديث براى من آنقدر عجيب بود كه تا يك سال جرأت نداشتم آن را نقل كنم . پس از يك سال دوباره قاسم بن محمد را ديدم و به او گفتم اين چه حديثى است كه براى من گفتى كه هنوز نتوانسته ام آن را براى كسى نقل كنم ؟ ! قاسم گفت : از قول من بگو كه عايشه اين داستان را برايم تعريف كرده است . » همه‌ى احاديث شيردهى حتى حديث سهله تنها از عايشه نقل شده است ؛ در تمهيد ( 8 / 258 ) عايشه مىگويد : « سهله دختر سهيل نزد پيامبر آمد و گفت : زمانىكه سالم بر من وارد مىشود براى ابوحذيفه ناخوشايند است . پيامبر گفتند : شيرش بده . گفتم : ولى او مردى جا افتاده است ! پيامبر گفتند : آيا من

43