فتسألون عنها يوم القيامة ؛ اى كسانى كه ايمان آورديد چرا چيزى را عمل نمىكنيد مىگوييد تا شهادتى بر گردن شما ثبت شود و در روز قيامت از آن بازخواست شويد . » ( همچنين احمد به نقل از زيد بن ارقم : 4 / 368 ؛ از عايشه 5 / 219 و 6 / 55 ) همچنين احمد ( 5 / 117 ) آورده است : « ابن عباس آيه‌ى تراب را خواند ، پس عمر درباره‌ى آن پرسيد ، ابن عباس ، ابى ابن كعب را گواه گفته اش خواند و گفت : رسول خدا آن را اين گونه براى ما خواند . پرسيد : آن را در مصحف بنويسم ؟ عمر پاسخ داد : بنويس ! » اين روايت در مجمع الزوائد ( 7 / 141 ) با تفاوتى اندك آمده است و هيثمى آن را صحيح دانسته است .
چون اين آيه در قرآنى كه در دست ماست ، وجود ندارد پس در قرآنى نوشته شده بوده كه عمر آن را به حفصه سپرده بود ، اما مرگ فرصت انتشار آن را به عمر نداد .
* كم شدن عبارت « هو اب لهم » از آيه‌ى « النبى اولى بالمؤمنين . . . » در در المنثور ( 5 / 183 ) به نقل از عبدالرزاق و سعيد بن منصور و اسحاق بن راهويه و ابن منذر و بيهقى از بجاله آمده است كه عمر از كنار جوانى كه در حال قرائت قرآن بود گذشت ، جوان از روى مصحف ، چنين تلاوت مى كرد : « النبى اولى بالمؤمنين من أنفسهم و أزواجه أمهاتهم و هو أب لهم » عمر به

39