عمر به مردم گفت : « به من خبر رسيده است كه كسى از شما گفته است : به خدا قسم اگر عمر بميرد با فلانى بيعت مى كنم ، پس [ هشيار باشيد ] كسى فريب نخورد [ و اين كار را براى على ( عليه السلام ) تكرار كند ] همانا بيعت با ابوبكر لغزشى بود كه پايان يافت . بدانيد كه اين گونه بود ولى خدا ما را از شرّ آن حفظ كرد ، و در ميان شما كسى نبود كه چون ابوبكر مشهور و محبوب باشد . اگر كسى بدون مشورت با مسلمانان ، با كسى بيعت كرد ، با آنها همراه نشويد ، كه كشته خواهند شد . خداوند محمد را برانگيخت و قرآن را بر او فرو فرستاد و آيه‌ى رجم ، جزو آيات ، نازل شده بوده است . ما اين آيه را تلاوت مى كرديم و معناى آن را درمى يافتيم و به همين دليل پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) و ما ، مجرمان را سنگسار مى كرديم . حالا زمانى طولانى گذشته است و مى ترسم كسانى بگويند : به خدا قسم آيه‌ى رجم را در كتاب خدا نيست . پس با ترك اين واجب الهى كه در كتاب خدا بود ، گمراه شوند . سنگسار طبق قرآن بر مرد زن دار و زن شوهردار - هرگاه مرتكب زنا شوند و بينه قائم شود يا نشانه آبستنى هويدا شود يا اعتراف كنند - لازم است . » * حذف آيه‌ى « رغبت » عمر ادعا مى كرد اين آيه از قرآن بوده است : « لاترغبوا عن ابائكم فانه كفر بكم ؛ از پدرانتان روى برنگردانيد [ خود را فرزند كسى جز پدرتان ندانيد ] كه اين كار كفر است » و مى گفت : « به خدا قسم اگر نمىگفتند عمر به كتاب خدا افزوده است ، آن را در قرآن مى نوشتم »

34