نظر شيخ طوسي : « سخن درباره‌ى زيادى يا كاستى قرآن ، سزاوار اين كتاب نيست ؛ زيرا احتمال فزونى در قرآن به اجماع مسلمانان باطل است و تحريف به نقصان ، بنابر ظاهر مذهب مسلمين ، باطل است و بنابر مذهب تشيع نيز همين قول ، صحيح است . چنان كه سيد مرتضى آن را مستدل ساخته و ظاهر روايات نيز با آن سازگار است . » نظر شيخ طبرسي : « به قرآن عنايت و توجه ويژه اى شده است و انگيزه هاى بسيارى براى نقل و نگهدارى آن وجود داشته است و اين عنايت و توجه در موارد ديگر مشابهى ندارد . . . زيرا قرآن معجزه‌ى پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) و منبع علوم شرعى و احكام دينى است و علماى مسلمانان در حفظ و صيانت از قرآن ، تا حدى تلاش كرده اند كه حتى به همه‌ى موارد اختلاف در اِعراب ، قرائت ، حروف و آيات آن ، شناخت كامل دارند ؛ پس چگونه ممكن است كه تغيير يافته يا ناقص شده باشد ؟ ! » اگر بخواهيم سخنان علماى شيعه را نقل كنيم ، سخن به درازا خواهد كشيد . بسيارى از علماى شيعه ، كتبى مستقل درباره‌ى نفى تحريف قرآن و رد اين تهمت بر شيعه نگاشته اند ، كه از نمونه هاى آن مى توان به « صيانة القرآن » سيد مرتضي ، « التحقيق فى نفى التحريف » آيت الله ميلانى و « تدوين قرآن » مؤلف و . . . اشاره كرد .

26