وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ [ در اين آيه ، تصريح شده ملحقين جزء مهاجران و انصار نيستند و گروه سومى به نام تابعين را تشكيل مىدهند . ] » در واقع عمر ، قريش را برتر از همه‌ى مردم مىديد و هيچ كس را با آنها برابر نمىدانست ، بنابراين ، اين واو عطف كه جايگاه برابرى به مهاجران ، انصار و تابعين مىداد ، بايد حذف مىشد !
در نهايت ، عمر از حرف خود برگشت ، و قسمش را پس گرفت ! و ديگر از صحابه درباره‌ى اين آيه نپرسيد و دستور داد آن را همان گونه كه ابى گفته بود ، در قرآن بنويسند ، و شاهد ديگرى جز اُبى بر صحت آن نطلبيد .
* تغيير قرائت « مَن » در آيه‌ى قُلْ كَفَى بِاللهِ شَهِيداً بَيْنِى وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ . ( الرعد : 43 ) قرآن كريم مىفرمايد : « وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفَى بِاللهِ شَهِيدًا بَيْنِى وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ؛ و كسانى كه كفر ورزيدند مى گويند : ( تو ) فرستاده شده نيستى . ( اى پيامبر ) بگو : گواهى خدا ، و كسى كه علمِ كتاب ( قرآن ) نزد اوست ، بين من و بين شما كافى است » ( الرعد : 43 ) در تفاسير و روايات شيعه مداركى وجود دارد كه يگانه مصداق « من عنده علم الكتاب » را علي بن ابيطالب ( عليه السلام ) معرفى مىنمايند .

52