در طراحان و مؤسسان و مجريان حكومت واحد جهانى پديد نيايد ، هيچگاه اين طرح هاى خوش خط و خال ، نتيجه بخش نمىباشد و سرانجام ابزارى مىشود در دست " ابر قدرتها " آن هم براى محو حقوق مستضعفان و ملتهاى ضعيف و ناتوان جهان .
ولى به حكم " باش تا صبح دولتش بدمد " اين انديشه نشانگر يك نوع يأس و نوميدى در متفكران و انديشمندان جهان نسبت به كليه سازمانهاى بشرى و تشكيلات مادى است كه مدتها است متفكران ما چشم اميد به آنها دوخته اند و درمان دردهاى خود را از آن مىطلبند ، در حالى كه اگر اين نوع سازمانها مايه درد و رنج نباشد ، منبع خير و بركت نيست و همگى مصداق " مرا به خير تو اميد نيست ، شر مرسان " مىباشد .
قيام مهدى عليه السلام و حكومت واحد جهانى :
در حالى كه ايجاد حكومت واحد جهانى بر بشر كنونى كه در اخلاق مادى فرو رفته و معنويات و احساسات پاك او نسبت به انسانها فروكش كرده است ، به صورت يك آرزوى خام و رؤياى طلائى است ، احاديث اسلامي ، تشكيل حكومت واحد جهانى اسلام را از ويژگيهاى قيام مهدى موعود ( عليه السلام ) مىداند و مىرساند كه در پرتو عدل او ، جهان تحت لواى يك حكومت ، يك دولت ، يك قانون ، يك قدرت در مىآيد ، و بساط تمام ابرقدرتها و فرعونها و قارونها و قارونكهاى زمان ، از بزرگ و كوچك برچيده مىشود و پرچم عدل و داد ، در سراسر جهان به اهتزاز در آمده و صفا و صميميت و عشق به انسان ها و بشرها جهان را فرا مىگيرد .
امام باقر ( عليه السلام ) مىفرمايد :
" إذا قام القائم ذهب دولة الباطل " ( 1 ) ( آنگاه كه امام قائم قيام كرد ، حكومتهاى باطل نابود مىشود )

82