علت پيدايش اين فكر ، و با عبارات روشن تر : علت تجديد اين انديشه كه در اقوام پيشين سابقه ديرينه دارد همان هيولاى مخوف جنگهاى جهانى اول و دوم بود كه به صورت وحشتناكى خود را نشان داد ، و تنها در جنگ اول جهانى حدود 9 ميليون نفر كشته و 22 ميليون نفر معلول و ده ميليون نفر مفقود الاثر شدند ، و تلفات جنگ دوم جهانى بسيار وحشتناك تر از جنگ نخست بود .
ابن نبردها عملا ثابت كرد كه وجود مرزهاى مصنوعى ميان ملتها عامل جنگ و نبرد و مايه خونريزى و بدبختى است ، همچنان كه نژاد و قوميت و بطور كلى " ناسيوناليسم " و نژاد پرستى همين عواقب مشابه را نيز در بر دارد .
تأسيس " جامعه ملل " پس از جنگ جهانى اول كه در آن 26 كشور عضويت داشتند ، و يا تأسيس يك جامعه جهانى بنام " سازمان ملل متحد " و اتحاديه هاى بين المللى وابسته به آن ، پرتوى از فكر " تأسيس حكومت واحد جهانى " است ، هنوز به صورت يك فكر و انديشه در ميان متفكران مطرح مىباشد ، تا آنجا كه گروهى از متفكران پيش بينى مىكنند كه ممكن است " سازمان ملل متحد " كه به صورت يك پارلمان جهانى است ، در آينده به صورت مركز يك حكومت واحد جهانى درآيد .
گروهى از متفكران از اين نظر گام فراتر نهاده و طرح يك حكومت واحد جهانى را پى ريزى كرده اند ، و در اين مورد از يك " قوه مقننه " و يك " قوه مجريه " و يك " قوه قضائيه " گزارش مىدهند .
اين گروه در اعلاميه اى كه در كنگره " توكيو " در سال 1963 منتشر كرده اند ياد آور شده اند كه چون صلح دائمى هرگز بوسيله عهدنامه ها و پيمانها عملي نمىشود و " سازمان ملل متحد " به خاطر اينكه فاقد قوه اجرائى است ، مصوبات او از دائره پند و اندرز فراتر نمىرود ، از اين جهت براى صلح دائمى و حفظ شرف و خون و مال انسانها ، چاره اى جز تشكيل يك حكومت واحد جهانى نيست .
اين گروه براى پياده كردن اين انديشه طرحى را پيشنهاد كرده و مىگويند :
براى تشكيل حكومت واحد جهانى ، لازم است امور زير تحقق يابد :

80