بسم الله الرحمن الرحيم مظلومترين پيامبر ما اوذي نبي بمثل ما اوذيت ( 1 ) بشريت در تاريكى و ظلمت دهشت انگيزى روزگار مى گذراند ، و در انتظار طلوع خورشيدى فروزان بود ، خورشيدى كه همهء ستارگان فروزان انبياء ، پيش قراولان سپيده دم طلوع او بودند ، و يكى پس از ديگرى قدوم او را مژده مى دادند :
او مى آيد و انسان را از ظلمات مىرهاند ، جا داشت ، به پاس قدومش همهء عالم هستى را چراغانى و آزين بندان كنند ، و همهء انسانها زمين را با مژگان براى قدومش بروبند ، اما گويا ، اين آدمى زاد كه رهبرى شيطان را برگزيده بود ، با تمام وجود و توان كمر همت بسته تا با اين خورشيد تابناك ظلمت شكن بستيزد .

1 - بحار الأنوار : ج 39 ، ص 56 ، رواية 15 ، ب 73 . اين مضمون با تعابير مختلفى در منابع حديثى أهل سنت آمده است ، مثلا احمد بن حنبل در مسندش ( ج 4 ص 242 حديث 12213 ) آورده است " عن أنس بن مالك قال : قال رسول الله ( صلى الله عليه و سلم ) : لقد أذيت في الله عز وجل ، ما يؤذي أحد . . "

8