خدا ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) نشسته بودند كه هياهو و صداى كودكان را شنيديم ، آن حضرت بپاخاست ، ديد زن حبشيه‌اى است مىرقصد و اطفال دور او را گرفته اند ، فرمود اى عايشه بيا تماشا كن . . . من نگاه مى كردم ، به من مى فرمود : سير شدى ؟ سير شدى ؟ مى گفتم : نه ، ناگاه عمر پيدا شد ، مردم پراكنده شدند ، پيغمبر ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) فرمود : مى بينم كه شياطين انس و جن از عمر فرار مى كنند ، من نيز برگشتم ( 1 ) .
افسانه‌هاى فراوانى به عنوان حديث در صحاح اهل سنت آمده كه بر اتهام گرايش پيامبر ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) بر اين امور دلالت دارد ، كه اگر بخواهيم همه آنچه كه بدان دست يافته‌ايم ذكر كنيم ، سخن به درازا مى انجامد ، از اينرو به همين چند نمونه بسنده مى كنيم ، و مىپرسيم :
1 - اين نسبتها به ساحت مقدس حضرت ختمى مرتبت قلب هر مؤمن راستين را به درد نمى آورد ؟

1 - عن عايشه قالت : كان رسول الله ( ( صلى الله عليه و سلم ) ) جالسا فسمعنا لغطا وصوت صبيان ، فقام رسول الله ( ( صلى الله عليه و سلم ) ) فإذا حبشية تزفن والصبيان حولها ، فقال : يا عايشة ! تعالي فانظري . . . فجعلت أنظر إليها . . . فقال لي : أما شبعت ؟ أما شبعت ؟ . . . إذ طلع عمر ، قال : فارفض الناس عنها : قالت فقال رسول الله ( ( صلى الله عليه و سلم ) ) : إني لأنظر إلى شياطين الانس والجن قد فروا من عمر . قالت : فرجعت . سنن ترمذى ، ج 5 ، ص 580 ، حديث 3691 .

57