قرآن به رخدادهاى متعددى در اين زمينه اشاره مىكند :
1 - داستان افك يكى از همسران پيامبر اكرم ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) را گروهى از اصحاب متهم كردند ، كه بين مفسرين و مورخين اختلاف است كه عايشه يا ماريه قبطية مادر ابراهيم فرزند پيامبر ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) بوده است ، هر كدام باشد همسر رسول خدا ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) وام المؤمنين است كه آيات 11 تا 20 سوره ء نور در مذمت آن گروهى كه به اين جنايت اقدام كرده بودند نازل گرديد ، نخست خدا خبر مىدهد ، آنان كه اين جنايت را مرتكب شده اند گروهى از شما صحابه هستند ، و مى فرمايد : * ( إن الذين جاؤا بالإفك عصبة منكم ) * " آنان كه آن تهمت عظيم را مطرح كردند گروهى از شما بودند . " سپس گنه كارى همه آنها را ثابت مىكند و مى فرمايد :
* ( لا تحسبوه شرا لكم بل هو خير لكم لكل امرئ منهم مااكتسب من الإثم والذي تولى كبره منهم له عذاب عظيم ) * " گمان نكنيد اين ماجرا براى شما بد است ( و با اين اتهامات مى توانند دامان پاك كسى را آلوده جلوه دهند ) بلكه خير شما در آن است ( اين مطلب موجب

24