راوى مى گويد : گريه اى به زيادى گريهء آن روز نديده ام ، هر كس كه در مسجد بود گريهء فراوانى كرد ( 1 ) .
اين سخنان يادآور سخنان امام حسين ( ( عليه السلام ) ) در كربلا است .
به اين ظلم بزرگ - تحميل صلح - بر فرزند پيامبر اكرم ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) بسنده نشد ، و بعدا برخى از مورخين و سيره نويسان ، اين واقعهء اسفبار را به سود معاويه تحريف كردند .
اما پس از صلح ، بر ظلم نسبت به فرزند رسول خدا ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) حسن مجتبى ( ( عليه السلام ) ) افزودند ، زهرى مى گويد : معاويه به هيچ شرطى از شرائط صلح عمل نكرد ( 2 ) مرتب در صدد قتل امام حسن ( ( عليه السلام ) ) برآمدند ، و حضرت را مكرر مسموم نمودند ، چنان كه حاكم نيشابورى مى گويد : حسن بن على مكرر مسموم گرديد و هر بار كه مسموم مى شد بهبود مى يافت ، تا آخرين مرتبه كه مسموم گرديد و به شهادت رسيد ، سم جگر آن

1 - يا أهل الكوفة ( العراق ) اتقوا الله فينا فإنا أمراؤكم ، وإنا أضيافكم ، ونحن أهل البيت الذي قال الله فيهم * ( إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت ) * قال : ما رأيت باكيا أكثر من يومئذ . همان مدرك ومختصر تاريخ دمشق ج 7 ، ص 36 . 2 - ان معاوية لم ينفذ للحسن من الشرط الذي شرط له شيئا . مختصر تاريخ دمشق ، ج 7 ، ص 35 .

121