در مدت كوتاه پس از رحلت پيامبر ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) تا شهادت آن بانو گذشت آمده ، كه حاصل آن را مى توان در حديثى از جوينى كه يكى از محدثين بزرگ اهل سنت و مورد ستايش ذهبى مى باشد ( 1 ) جستجو كرد .
وى از پيامبر اكرم ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) نقل مىكند كه مى فرمود : چون به دخترم فاطمه مىنگرم ، به ياد مى آورم ، بعد از من با او چگونه رفتار مىشود ، گويا مى بينم ، ذلت در خانه‌اش وارد شده ، حرمت و احترامش هتك گرديده ، حقش غصب شده ، ارثش از او بازداشته شده ، پهلويش شكسته ، جنينش سقط گرديده و او فرياد مى زند : " يا محمداه " . . .
پس او اول كسى است از أهل بيتم كه بر من وارد مىشود ، " محزونة مكروبة مغمومة مغصوبة مقتولة " ( 2 ) .

1 - ذهبى در تذكرة الحفاظ ج 4 ، ص 1505 درباره جوينى مى گويد : سمعت عن الامام المحدث الأوحد الأكمل فخر الإسلام صدر الدين إبراهيم بن محمد بن مؤيد . . . وكان دينا صالحا . 2 - . . . وإني لما رأيتها ذكرت ما يصنع بها بعدي كأني بها وقد دخل الذل بيتها وانتهكت حرمتها و غصب حقها ومنعت ارثها وكسر جنبها واسقطت جنينها وهي تنادي : يا محمداه فلا تجاب . . . فتكون اول من تلحقني من أهل بيتي فتقدم علي محزونة مكروبة مغمومة مغصوبة مقتولة . فرائد السمطين ، ج 2 ، ص 34 و 35 .

105