مسعودى تاريخ نگار معروف مىگويد [1] : در اين حمله شمار كشته هاى يهوديان و مسيحيان به سه هزار هزار يعنى سه ميليون تن رسيد كه ظاهراً در اين رقم مبالغه وجود دارد .
پس از اين حوادث ، روميان با يهودى ها شدت عمل بيشترى نشان دادند و اوج آن ، زمانى بود كه كنستانتين و قيصرهاى پس از وى ، آئين خود را بر اساس اعتقاد به مسيحيت بنا نهاده و يهوديان را مورد آزار و اذيت قرار دادند و از همين رو يهوديان ، جنگ كسرى با روميان و شكست روم را در سال 620 م يعنى دوران ظهور پيامبر اسلام ( صلى الله عليه وآله ) ، مژده دادند و يهوديان حجاز خوشحال شده و براى مسلمانان آرزوى پيروزى كردند ، پس خداوند آيه اى بر پيامبر نازل كرد كه مىفرمايد :
" الف ، لام ، ميم ، روميان مغلوب شدند در نزديكترين سرزمين ( به حجاز ) و آنان پس از مغلوب شدنشان به زودى غالب مىگردند ، در چند سال آينده . فرجام كار در گذشته و آينده از آن خداست و آن روز ايمان آورندگان شاد مىگردند . خدا هر كسى را بخواهد يارى مىكند و اوست غالب و مهربان " [2] به گفته مورخان ، پس از پيروزى ايرانيان ، يهودى ها ، شمار زيادى از اسراى مسيحى رومى را كه بالغ بر 90 هزار نفر مىشدند از ايرانيان ، خريدارى كرده و آنها را سر بريدند !
پس از چند سال كه هراكليوس بر ايرانيان پيروز شد ، يهوديان را مجازات و باقيمانده آنها را از قدس اخراج و اين شهر را بر يهوديان ممنوع الورود كرد . به همين علت روميان با عمر بن خطاب شرط كردند كه هيچ يهودى در قدس اقامت نكند .
عمر پذيرفت و آن را در عهد نامه صلح نوشت [3] .

[1] التنبيه والإشراف ص 110 .
[2] روم : 1 - 5 .
[3] تاريخ طبرى : 3 / 105 .

91