قبيله يبوسها به نام " ارونا " بود بطورى كه در تورات فعلى آمده ، داوود ( عليه السلام ) آن قطعه زمين را به پنجاه شاقل نقره خريد ، و مسجدى ساخت و در آن اقامه نماز كرد . در كنار آن حيواناتى براى خداوند قربانى مىشد . " [1] حضرت سليمان وارث سلطنت و فرمانروائى پدر بزرگوارش داوود ( عليه السلام ) گرديد و دولت او به همان گستردگى و عظمتى رسيد كه در قرآن و احاديث رسول گرامى اسلام ( صلى الله عليه وآله ) بيان شده است . سليمان مسجد پدرش داوود و جد اعلاى خود ابراهيم را به شكل باشكوهى بازسازى كرد . اين بنا به معبد سليمان ( عليه السلام ) معروف گشت !
دوره فرمانروائى حضرت سليمان ( عليه السلام ) دوره اى استثنائى در تاريخ انبياء ( عليهم السلام ) است . خداوند در اين دوره نمونه اى از امكانات شگفت آور و متنوع را كه مىتوانست در تسخير انسانها باشد ظاهر ساخت چرا كه ملتها موجوديت سياسى خود را به رهبرى پيامبران خدا و جانشينان آنان بر پا داشتند و توان خود را در طغيان و نبرد عليه يكديگر به كار نبردند . خداوند در قرآن مىفرمايد :
" اگر خداوند روزى را بر بندگانش گسترش مىداد ، بى ترديد در زمين ستم و طغيان مىكردند ، اما خداوند به مقدارى كه بخواهد ، فرو مىفرستد ، و او نسبت به بندگانش آگاه و بيناست " [2] حضرت سليمان ( عليه السلام ) طبق فرمايش قرآن ، در حالى كه بر تخت خود نشسته بود جان به جان آفرين تسليم كرد . مورخان وفات او را در سال 931 ق . م مىدانند . با درگذشت حضرت سليمان انحراف در ميان بنى اسرائيل آغاز شد و دولت وى تجزيه گشت . سپس خداوند كسانى را بر بنى اسرائيل مسلط كرد تا آنان را به عذابى دردناك گرفتار سازد .

[1] سفر صموئيل ، اصحاح 24 : 24 و سفر اخبار اول ، اصحاح 21 : 22 ، 28 .
[2] شورى / 27 .

81