حال به رواياتى مىپردازيم كه از نقش يهود در عصر ظهور سخن مىگويند :
برخى از روايات عصر ظهور ، مربوط به گرد آمدن يهوديان در فلسطين قبل از جنگى ست كه نابودى آنها را در پى دارد كه تفسيرى بر اين آيه شريفه است : " . . . به بنى اسرائيل گفتيم در زمين ساكن شويد و زمانى كه وعده آخرت فرا رسد شما را با همديگر مىآوريم " [1] چنان كه در تفسير نور الثقلين آمده يعنى شما را از هر ناحيه اى گردهم مىآوريم .
حديث ديگر درباره اجتماع و كارزار يهوديان در عكّا است ، از پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) روايت شده كه فرمود :
" آيا شنيده‌ايد نام شهرى را كه بخشى از آن درون درياست ؟ عرض كردند : آرى ، فرمود : قيامت به پا نمىشود مگر آنكه هفتاد هزار تن از فرزندان اسحاق به اين شهر يورش برند . " [2] و از امير مؤمنان ( عليه السلام ) روايت شده است كه فرمود :
" در مصر منبرى را بنا نموده و دمشق را قطعاً تخريب خواهم كرد و يهوديان را از شهرهاى عربى بيرون مىرانم و با عصايم عرب ها را به پيش مىبرم ، راوى اين حديث ( عبايه اسدى ) مىگويد : پرسيدم اى امير مؤمنان ، شما بگونه‌اى خبر مىدهيد كه به يقين پس از مردن زنده خواهيد شد ؟ فرمود : هيهات اى عبايه كه متوجه نشدى ! مردى از تبار من يعنى مهدى ( عليه السلام ) اين امر را بر عهده دارد . " [3] روايت اين نكته را مىفهماند كه يهوديان بر بسيارى از شهرهاى عرب تسلط و يا در آن حضور مؤثر خواهند داشت . ما پيرامون نبرد حضرت مهدى ( عليه السلام ) با سفيانى و يهوديان ، در بيان حوادث سرزمين شام ، و حوادث حركت ظهور ، سخن خواهيم گفت .

[1] إسراء / 104 .
[2] مستدرك حاكم : 4 / 476 .
[3] بحار : 53 / 60 .

71