مهدى ( عليه السلام ) در سرزمين رمله فرود مىآيند . جابر جعفى از امام باقر ( عليه السلام ) نقل مىكند كه فرمود : " به زودى شورشيان روم در رمله فرود آيند ، اى جابر ! در آن سال ، در هر منطقه اى از غرب اختلاف فراوان بوجود آيد " [1] در اين رابطه ، مطالبى كه از اهل بيت ( عليهم السلام ) ، در تفسير آيات ابتداى سوره مباركه روم وارد شده قابل توجه است : " الف ، لام ، ميم ، روميان شكست خوردند ، در نزديكترين سرزمين و آنان بعد از مغلوب شدن به زودى غالب مىگردند ، در اندك سالى . امر و فرمان از آن خداوند است پيش ( از غلبه ) و پس از آن ، و آن روز ايمان آورندگان ، شاد مىگردند به يارى خداوند . او هر كس را بخواهد يارى فرمايد ، و اوست عزيز و مهربان " [2] از امام باقر ( عليه السلام ) روايت شده كه آن حضرت " يارى خداوند نسبت به مؤمنين " در اين آيه را به ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) تفسير نمودهاند ، و گويا خداوند آن حضرت را بر روميان پيروز مىگرداند . [3] روايات ديگر در اين زمينه ، روايات مربوط به فرود حضرت عيسى ( عليه السلام ) و دعوت آن حضرت از مسيحيان به اسلام و پيروى از حضرت مهدى ( عليه السلام ) است كه در تفسير اين آيه شريفه وارد شده است : " او ( حضرت عيسى ( عليه السلام ) ) نشانه اى از علامتهاى قيامت است كه شكى در آن نيست ، از او اطاعت كنيد كه اين صراط مستقيم است . " [4]