به عقيده من ( شريف برزنگى ) ، حق اين است كه جهات برترى و فضيلت ، متفاوت است و روا نيست فردى را بر فرد ديگر بطور كلى ، ترجيح دهيم مگر آنكه پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) او را برترى داده باشد . زيرا ممكن است در فردِ پائين تر امتيازى وجود داشته باشد كه در شخص برتر نباشد .
در فتوحات مكيه از شيخ محى الدين عربى نقل شده كه آن حضرت در صدور احكام و دستورات خود معصوم است و به سنت و سيره پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) عمل كرده و هرگز خطا نمىكند ، بى ترديد اين خصلت در ابوبكر و عمر وجود نداشته است .
ويژگيهاى نه گانه‌اى كه درباره او بيان شده در وجود هيچ يك از پيشوايان دينى گذشته وجود نداشته ، با توجه به اين جهات مىتوان او را از ابوبكر و عمر برتر دانست هر چند آنها از امتياز مجالست با رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) و مشاهده وحى و سابقه در ايمان و امثال آن برخوردار بوده‌اند . والله العالم .
شيخ على قارى در كتاب " المشرب الوردى في مذهب المهدي " مىگويد : از جمله چيزهايى كه مىتواند دليل برترى حضرت مهدى ( عليه السلام ) باشد اين است كه شخص پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) او را " خليفه خدا " ناميده ولى به ابوبكر جز " خليفه رسول خدا " گفته نشده است " [1] * * اكنون روشن مىگردد كه اعتقاد به امام زمان ( عج ) يعنى اعتقاد به كسى كه دين پاك خدا را بر جهانيان غالب و زمين را از عدل و داد سرشار خواهد نمود ، اعتقادى اسلامى و پذيرفته شده از سوى تمام گروه هاى اعتقادى است ، چرا كه ظهور او ، بشارت قطعى رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) و عهد بى ترديد پروردگار عالميان است و اختلاف بر

[1] الامام المهدي عند أهل السنة : 1 / 480 - 506 .

393