دگرگونى علوم طبيعى و وسائل زندگى روايات مربوط به دوران حضرت مهدى ( عليه السلام ) مواردى از پيشرفت علوم و امكانات بشرى را ترسيم مىكند كه براى نسل هاى گذشته و معاصر غير قابل تصور است .
اين تحول در ابعاد گوناگون بوجود خواهد آمد ، از جمله در مخابرات ، ابزارهاى بصرى ، پژوهشى ، جنگ افزارها ، سيستم‌هاى اقتصادى ، حكومتى ، قضائى و چيزهاى ديگر . به نظر مىرسد برخى از اين تحولات در سايه كرامات و معجزاتى ست كه خداوند بدست حضرت و يارانش جلوه گر مىسازد . ولى بسيارى از آنها نتيجه تحول علوم طبيعى و بهره گيرى صحيح از قوانين و نعمت هاى الهى است كه مواد و عناصر آن در زمين و آسمان در دسترس انسان قرار دارد . روايات نشانگر آن است كه تحولى كه در علوم طبيعى توسط حضرت ايجاد مىگردد ، جهشى همه جانبه در پيشرفت زندگى بشرى را در پى دارد . از اين رو امام صادق ( عليه السلام ) مىفرمايد :
" دانش بيست و هفت حرف است و آنچه پيامبران آورده‌اند ، دو حرف است و مردم تا امروز بيش از آن دو حرف نمىدانند اما چون قائم قيام كند بيست و پنج حرف ديگر را بيرون آورد و در ميان مردم منتشر سازد و بدين‌سان مجموع بيست و هفت جزء دانش آشكار گردد " [1] اين روايت هر چند در نگاه نخست به علوم دينى پيامبران نظر دارد اما بايد توجه كرد كه علاوه بر علومى همچون توحيد ، نبوت و معاد ، ساير علوم طبيعى مورد نياز بشر نيز مورد توجه است . زيرا طبق روايات پاره اى از اصول همين دانش ها را نيز پيامبران ( عليه السلام ) به انسانها آموخته و مردم را به اين علوم راهنمائى كرده و دريچه‌هاى آن را به روى مردم گشوده‌اند . از جمله آموزش خياطى توسط حضرت ادريس ، كشتى سازى و نجارى توسط حضرت نوح ( عليه السلام ) و زره سازى بوسيله حضرت داوود و

[1] بحار : 52 / 336 .

341