پى باران بارد و زمين با تمام توان ، گياهانش را بروياند " [1] و نيز فرمود :
" امت او نزدش پناه جويند همچون زنبورهاى عسل كه نزد ملكه خود گرد آيند ، زمين را از عدل و داد مالامال كند همانگونه كه از جور و ستم مالامال شده است ، بگونه‌اى كه مردم به ( آرامش ) جامعه نخستين خود بازگردند ، نه خفته‌اى را بيدار كند و نه خونى ريخته شود " [2] به نظر مىرسد معناى جمله " همچون جامعه نخستين " اين باشد كه در جامعه اوليه ، تمام مردم يك امت بودند و بر پايه صفا و فطرت انسانى مىزيستند و اختلافى در ميان آنها نبود ، چنان كه خداوند در قرآن فرموده است : " مردم يك امت بوده‌اند " [3] اين روايت ، روايات ديگر را تأييد مىكند كه مىگويد : جامعه انسانى در عصر مهدى ( عليه السلام ) جامعه اى ثروتمند و بدون فقر ، جامعه اى با محبت و دوستى و بدون اختلاف و كشمكش است كه نيازى به دادگاه‌هاى قضائى ندارد و در مرحله نهائى به جامعه اى بدون مبادله پول تبديل مىگردد بگونه‌اى كه افراد " قربة إلى الله " به يكديگر خدمت كرده و نيازها و ما يحتاج خود را با صلوات بر محمد و آل محمد ( صلى الله عليه وآله ) بر طرف مىكنند .
پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) فرمود :
" ساكنان آسمان و زمين از او خشنود شوند ، آسمان از ريزش باران قطره اى دريغ نكرده و زمين از رويش تمام گياهانش خوددارى نكند بگونه‌اى كه زندگان آرزوى ( زنده شدن ) مردگان كنند " [4] يعنى

[1] نسخه خطى ابن حماد ص 98 .
[2] نسخه خطى ابن حماد ص 99 .
[3] بقره / 213 .
[4] نسخه خطى ابن حماد ص 99 .

339