به نظر مىرسد علت اين توقف طولانى ، سر و سامان دادن به وضع داخلى عراق ، تثبيت كوفه بعنوان مركز حكومت ، جمع كردن نخبگان اصحاب حضرت از تمامى عالم ، تجهيز و اعزام نيروهاى نظامى به ديگر كشورها و سرانجام حركت بسوى قدس و فتح بيت المقدس باشد .
امام باقر ( عليه السلام ) مىفرمايد : هنگامى كه قائم ( عليه السلام ) وارد كوفه شود ، هيچ مؤمنى باقى نماند مگر آنكه در كوفه باشد يا به آن سو حركت كند و اين را امير المؤمنين ( عليه السلام ) خبر داده است . آنگاه حضرت به اصحابش فرمايد : به سوى اين طغيانگر ( يعنى سفيانى ) حركت كنيد . [1] همچنين فرمود : گويا قائم ( عليه السلام ) را مىبينم كه از مكه بسوى نجف كوفه در حركت است ، در حالى كه پنج هزار فرشته با او همراهند . جبرئيل از سمت راست ، ميكائيل از سمت چپ و مؤمنين در پيش رو قرار دارند . او سپاهيانش را به تمام كشورها اعزام مىكند [2] .
و در روايت ديگر آمده كه " شعيب بن صالح پيشاپيش سپاه اوست " او فرمانده سپاه است .
در بعضى روايات آمده : اولين سپاهى كه حضرت گسيل مىدارد ، براى جنگ با ترك ها است .
در كتاب خطى ابن حماد ص 58 از ارطاة چنين نقل مىكند : سفيانى با ترك ها مىجنگد ولى نابودى ترك ها بدست مهدى ( عليه السلام ) است . اين اولين پرچمى است كه حضرت براى جنگ برافرازد و به سوى تركها اعزام نمايد . [3]

[1] بحار 52 / 330 .
[2] بحار : 52 / 337 .
[3] شبيه اين روايت در كتاب الملاحم والفتن ابن طاووس ص 52 آمده . او حدود هفتاد صفحه و يا بيشتر ، از كتاب ابن حماد را در كتابش آورده است .

306